Γιατί τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν
Όταν μέσα μας φωλιάζει ο φόβος και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν, τότε η ενέργεια που κυκλοφορεί σε μεσημβρινούς (ποταμούς ενέργειας) μέσα μας μπλοκάρεται με αποτέλεσμα το κάθε όργανο που τροφοδοτείται ενέργεια από τον μεσημβρινό που έχέι το μπλοκάρισμα να χάνει την ενέργεια του και να ασθενεί (α-σθένεια έλλειψη σθένους, έλλειψη ενέργειας). Τα αρνητικά συναισθήματα διαμέσου των τσάκρας επιδρούν στον υποθάλαμο και στη συνέχεια στην υπόφυση και επηρεάζουν πλήρως την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες δηλητηριάζουν όλα τα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας.
Τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα (διαμέσου του τσάκρα του καρδιακού πλέγματος) και κατ’ αυτό τον τρόπο όλοι οι υιοί και τα μικρόβια, καρκινικά κύτταρα που κυκλοφορούν μέσα μας επιτίθενται στον οργανισμό και τον καταβάλουν. Το κυριότερο όμως ο φόβος, η αμφιβολία, η αγωνία και η ανησυχία μας οδηγούν σε μία αμυντική στάση, η οποία μας παρεμποδίζει την αυθόρμητη ροή της νοημοσύνης και έμπνευσης που δεχόμαστε από την Πηγή μας.
Τα αρνητικά συναισθήματα μας δημιουργούνται όταν αμφιβάλλουμε ότι κάποια ανάγκη μας δεν θα πραγματοποιηθεί ή κυρίως φοβάμαι ότι δεν θα πραγματοποιηθεί.
Το κακό με τους ενήλικες είναι ότι κρατάμε το φόβο, το θυμό, μέσα μας, με αποτέλεσμα να σταματάμε τη ροή της ενέργειας μέσα μας, να στέλνουμε μήνυμα στον υποθάλαμο και στη συνέχεια στην υπόφυση να εκκρίνει υπερβολικά ορισμένες ορμόνες που μας καταστρέφουν την υγεία μας, όπως της κορτιζόλης, αδρεναλίνης, ινσουλίνης, χοληστερίνης ή να προκαλούν τη μείωση της θυροξίνης που καταστρέφει κυριολεκτικά το μεταβολισμό μας. Τα συναισθήματα όπως κι όλες οι ανθρώπινες εκδηλώσεις είναι ενέργεια η οποία πάλλεται σε ορισμένες συχνότητες. Είναι ενέργεια που φουντώνει, εξαπλώνεται και πρέπει να την αφήσουμε να ρέει και να φύγει. Είναι ένα κύμα ενέργειας, το όποιο αν το μπλοκάρουμε με το να το κρατήσουμε μέσα μας, μας κάνει τεράστια ζημιά. Αν δείτε τα παιδιά δεν κρατούν αρνητικά συναισθήματα. Παίζουν, θυμώνουν, έπαθα Σκλήρυνση κατά Πλάκας διότι κράτησα μέσα μου το μίσος, το θυμό, τις ενοχές. Η αρνητική ενέργεια των αρνητικών μου συναισθημάτων διαμέσου του 4ου τσάκρα, του τσάκρα της καρδιάς παραπλάνησαν το ανοσοποιητικό μου σύστημα και το έκαναν να βλέπει τμήματα του σώματος μου, σαν εχθρούς του. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος εθίζεται στα αρνητικά συναισθήματα (ενοχή, φόβο..) με την διαδικασία της εκκρίσεως πεπτιδίων και της εισβολής τους στα κύτταρα μας διαμέσου των ανάλογων υποδοχέων.
O Herbert Benson πρόεδρος του Harvard Medical School’s Mind – Body Medical Institute μας λέει ότι σκέψεις γεμάτες φόβο και stress, οδηγούν σε έγκριση στρεσογόνων ορμονών όπως της νορεπινεφρίνης που εμποδίζουν όλες της φυσικές θεραπευτικές δυνάμεις του σώματος μας να δράσουν. Μπορεί οι στρεσογόνες αυτές σκέψεις να μην πραγματοποιηθούν ποτέ, αλλά η ζημιά που προκαλούν είναι η ίδια.
Η κύρια όμως ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια όταν κυριαρχούμαστε από αρνητικές σκέψεις, είναι η κορτιζόλη. Σύμφωνα με τον Dr Bruce McEwen διευθυντή νευροενδοκρινολογίας στο Rockefeller University στο New York University, η έκκριση κορτιζόλης φθείρει τον εγκέφαλο, οδηγεί σε ατροφία τα εγκεφαλικά κύτταρα και προκαλεί απώλεια μνήμης. Επίσης αυξάνει την πίεση αλλά και το σάκχαρο στο αίμα, με αποτέλεσμα την αρτηριοσκλήρυνση και την ανάπτυξη καρδιακών ασθενειών.
Το κυριότερο αρνητικό συναίσθημα είναι ο φόβος. Στο παρακάτω γράφημα βλέπουμε πως αντιδρά το σώμα μας στο φόβο, αντιδρά όπως ακριβώς ένα ελάφι που το κυνηγά να το κατασπαράξει ένα λιοντάρι:
Απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, διότι όλες οι δυνάμεις του σώματος μας πρέπει να επικεντρωθούν στην πάλη ή στη διαφυγή διότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι η επισκεύη του σώματος μας, αλλά η επιβίωση. Δεν θα παθαίναμε ποτέ καρκίνο αν το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν είχε απενεργοποιηθεί από τα αρνητικά μας συναισθήματα.
Η ροή του αίματος μειώνεται από τον εγκέφαλο, με συνέπεια να μειώνεται η ικανότητα αντίληψης μας.
ΟΙ κόρες των ματιών μας διαστέλλονται με αποτέλεσμα, αν όμως διαστέλλονται και συστέλλονται συνεχώς γιατί είμαστε κυριευμένοι από φόβο, τότε τα μάτια μας αποκτούν αυξημένη πίεση και τελικά γλαύκωμα.
Ο θυρεοειδής αδένας ασθενεί, διότι όταν φοβόμαστε σημαίνει ότι κινδυνευουμε να μην έχουμε τροφή, με αποτέλεσμα ο οργανισμός μας να μην μεταβολίζει την τροφή μας, αλλά την αποθηκεύει σε λίπος. Τον μεταβολισμό μας τον ρυθμίζει ο θυρεοειδής με την θυροξίνη που εκκρίνει και για μην μεταβολιστεί σε ενέργεια, ο οργανισμός μας διαταράσσει την λειτουργία του θυρειοειδή.
Η αναπνοή μας γίνεται έντονη όπως τρέχουμε, με αποτέλεσμα έχουμε δύσπνοια και προβλήμα τα αναπνοής όταν διακατεχόμαστε από θλίψη, βέβαια βαθύτερα η θλίψη είναι φόβος.
Για να ξεφύγουμε θα πρέπει η πίεση του αίματος μας ν' ανέβει, αλλά και η καρδιά μας να κτυπήσει πιό γρήγορα, γι' αυτό η καρδιά μας παθαίνει αρρυθμία, διότι κάθε φορά που διακατεχόμαστε κυρίως από υποσυνείδητο φόβο, πρέπει να χτυπά πίο γρήγορα και μετά να σταματά, το ίδιο και η αυξημένη πίεση του αίματος, που η κύρια αιτία της είναι ο υποσυνείδητος φόβος.
Έχουμε προβλήματα στο στομάχι και φουσκώματα, διότι όταν θέλουμε να ξεφύγουμε απενεργοποιείται το πεπτικό σύστημα, το αίμα φεύγει από το στομάχι για να πάει στα άκρα για να διαφύγουμε ή να παλαίψουμε, για να ολοκληρωθεί η πέψη η φύση έχει προβλέψει να εκκρίνονται περισσότερα γαστρικά υγρά, με αποτέλεσμα να φθείρονται και να δημιουργούνται έλκη στα τοιχώματα του στομάχου.
Πάσχουμε από σπαστική κολίτιδα και συχνοουρία, διότι ένα ζώο όταν το κυνηγούν, αδειάζει κόπρανα και ούρα στην προσπάθεια του ν' απαλλαγεί από το πρόσθετο βάρος και να μπορέσει να ξεφύγει από τα δόντια και τα νύχια του λιονταριού.
Ο ύπνος μας διαταράσσεται, δίοτι όταν φοβόμαστε εκκρίνεται κορτιζόλη, με αποτέλεσμα η εκκριση της μελατονίνης που μας βοηθά να κοιμηθούμε απενεργοποιείται, η φύση δεν επιτρέπει σ' ένα ζώο που φοβάται να κοιμηθεί, δίοτι όταν φοβάται σημαίνει ότι κινδυνεύει να το κατασπαράξουν. Για το λόγο αυτό όταν ξεμπλοκάρουμε τους μεσημβρινούς των νεφρών και της ουροδόχου κύστης που αντιπροσωπεύουν το φόβο, μας βοηθά να κοιμηθούμε, διότι απενεργοποιούμε το φόβο και ταυτόχρονα απενεργοποιούμε και την ορμόνη του φόβου που είναι η κορτιζόλη.
Η έκκριση της κορτιζόλης που δημιουργείται από το φόβο, δημιουργεί την έκκριση ινσουλίνης, η γεγονός που καθιστά την ινσουλίνη αναποτελεσματική, διότι εκκρίνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να πάσχει από αντίσταση στην ινσουλίνη που η βασική αιτία του διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ένας ασθενής με Σκλήρυνση κατά πλάκας στην Αμερική συνειδητοποίησε ότι έπαθε αυτή την ασθένεια επειδή ένοιωθε ένα διαρκή φόβο, μια μόνιμη απειλή. Ο διαρκής φόβος του έθετε σε συνεχή συναγερμό τα επινεφρίδια τα οποία ήταν υποχρεωμένα να παράγουν συνεχώς κορτιζόλη και να φθείρουν ανεπανόρθωτα το σώμα του. Περιέγραψε το φόβο του, την διαρκή απειλή που δεχόταν και έθετε σε λειτουργία τα επινεφρίδια, σαν τον συναγερμό που κτυπά όταν η πόρτα παραβιάζεται από διαρρήκτες. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης.
Όπως μας εξηγεί ο Dr Alex Loyd, τα πάντα ελέγχονται από τον μεταιχμιακό ή συναισθηματικό εγκέφαλο και συγκεκριμένα του υποθάλαμου, οποίος ελέγχει τα εξής: 1ον την αρτηριακή πίεση του αίματος, 2ον την θερμοκρασία του σώματος, 3ον την ρύθμιση των υγρών του σώματος μας δια μέσου της δίψας και της λειτουργίας των νεφρών, 4ον την συσταλτικότητα της μήτρας, 5ον την έκκριση γάλακτος από το στήθος, 6ον την συναισθηματική μας διαδικασία, 7ον την αυξητική ορμόνη, 8ον τα επινεφρίδια, 9ον την ορμόνη του θυρεοειδή αδένα και 10ον την λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων.
Η διαδικασία της δημιουργίας κορτιζόλης: ο υποθάλαμος που λαμβάνει σήμα κίνδυνου, διαμέσου του τρίτου ματιού, όταν διακατεχόμαστε από στρες και αρνητικά συναισθήματα, εκκρίνει την ορμόνη CRH (Corticotropin Releasing Hormone), ορμόνη που διεγείρει την υπόφυση για να παράγει την ορμόνη ACTH. Η ορμόνη ACTH (Adrenocorticotropic Hormone), που εκκρίνεται από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης, διεγείρει την έκκριση της κορτιζόλης από τα επινεφρίδια.
Σύμφωνα με την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, η κορτιζόλη αυξάνει το σάκχαρο του αίματος διασπώντας το γλυκογόνο και προωθώντας τη μετατροπή των αμινοξέων σε γλυκόζη στο ήπαρ, διαδικασία που ονομάζεται γλυκονεογένεση. Για το λόγο αυτό η κορτιζόλη είναι μια διαβητογόνος ορμόνη. Από την άλλη πλευρά ενισχύει τον καταβολισμό των πρωτεϊνών. Η μυϊκή μάζα ελαττώνεται, ενώ παρουσιάζεται και οστεοπορωτική δράση. Με την παρουσία της κορτιζόλης, το λίπος έχει την τάση να συγκεντρώνεται στον τράχηλο και τον κορμό. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις. Λόγω κατακράτησης χλωριούχου νατρίου, αυξάνεται και η αρτηριακή πίεση. Όταν υπάρχει υπερέκκριση κορτιζόλης, μπορεί να παρατηρηθούν ψυχικές διαταραχές. Τέλος, η κορτιζόλη μπορεί να προκαλέσει νέος έλκος στο γαστρεντερικό σύστημα ή να αναζωπυρώσει παλαιό έλκος.
Η πίστη μας , καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική απέδειξαν ότι η πίστη μπορεί να εναρμονίσει τη δύναμη του σώματος και της ψυχής μας με την πρόθεσή μας να θεραπευτούμε. Αναλυτικότερα ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A) που καταπολεμά όλους τους ιούς.
Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για 5 λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, ανεβάζοντας με το διαλογισμό τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), που καλλιεργούμε με το διαλογισμό, ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Αντιθέτως, τα αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά του φόβου, του θυμού, του μίσους, που έρχονται στο νου μας, ακόμη και για πέντε λεπτά, είναι ικανά να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α και κατά συνέπεια να μειώσουν σημαντικά, αν όχι να απενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Κάθε φορά που κάνουμε θετικές σκέψεις ή ερμηνεύουμε θετικά μια εμπειρία μας ή συναναστροφή με τους συνανθρώπους μας, το ασυνείδητο γράφει Όφελος-Κέρδος. Η θετική ενέργεια που δημιουργείται τροφοδοτεί όλη μας την ύπαρξη, δίνοντάς μας τη δύναμη να επιτύχουμε σ’ ό,τι επιθυμούμε. Αν κάνουμε αρνητικές σκέψεις ή ερμηνεύσουμε αρνητικά μια εμπειρία μας, δημιουργείται αρνητική ενέργεια που μας μπλοκάρει και δεν μας αφήνει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε, αλλά μας δημιουργεί εσωτερική σύγκρουση, η οποία είναι η κύρια αιτία όλων των θεωρουμένων ανιάτων ασθενειών.
Ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας υποστηρίζει ότι καρκίνο παθαίνουμε όταν έχουμε μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, όταν η ζωή μας είναι ενάντια στο σκοπό της ψυχής, που εκφράζεται με τα συναισθήματά μας, όταν πάμε εντελώς ενάντια στα συναισθήματά μας. Το μόνο πραγματικό συναίσθημα που υπάρχει είναι η αγάπη και όλα τα συναισθήματα και αρετές που πηγάζουν από αυτή όπως η χαρά, η γαλήνη, η αγαλλίαση, ο ομορφιά, ο ενθουσιασμός, η ελπίδα, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη. Όταν διακατεχόμαστε από το φόβο και από τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν όπως είναι ο πανικός, ο θυμός, το μίσος, η οργή, η ζήλια, ο φόβος απώλειας, θανάτου, σημαίνει σίγουρα ότι έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα η αρρώστια θα έλθει για να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και να έλθουμε στο «σωστό δρόμο». Έχω αναφερθεί ξεκάθαρα στη δομή του εγκεφάλου μας όπου όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα ο μεταιχμιακός ή συναισθηματικός εγκέφαλος δίνει εντολή στον ερπετικό ή αυτόνομο νευρικό σύστημα να μπει σε διαδικασία συναγερμού όπου αυξάνει την πίεση του αίματος τον κτύπο της καρδιάς, την αναπνοή, σφίγγει τα δόντια, εκκρίνει γαστρικά υγρά, δημιουργεί σπαστική κίνηση στο έντερο, σφίγγει τους μυς στον αυχένα και στον ώμο. Σε βαθύτερη βέβαια σύγκρουση παραπλανά το ανοσοποιητικό σύστημα το οποίο αντιλαμβάνεται ότι απειλείται από τα ίδια του τα μέλη και επιτίθεται σε αυτά. Υπάρχουν τόσα αυτοάνοσα νοσήματα, όσα είναι και τα όργανα ή μέρη του σώματός μας. Σε ακόμη βαθύτερη σύγκρουση το άτομο παθαίνει καρκίνο. Όταν απαλλαγούμε από το φόβο, όλα διορθώνονται, όλα πάνε τέλεια μέσα μας.
Το EFT μας βοηθά να απελευθερωθούμε από τα αρνητικά συναισθήματα μας, μας βοηθά να αλλάξουμε τα περιοριστκά μας πιστεύω και την ψυχολογική αντιστροφή να θέλουμε να είμαστε άρρωστοι και δυστυχισμένοι. Ο φόβος απόρριψης που μας βάζει σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού, είναι υποσυνείδητός και προέρχεται από τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί στην αμυγδαλή του εγκέφαλού μας (βλέπετε στο γράφημα του εγκεφάλου πιό πάνω) από την σύλληψη μας έως την ηλικία των 5 ετών (κατά την πλειονότητα όμως έως 3 ετών). Ο φόβος απόρριψης είναι η κύρια αιτία του φόβου μας αλλά και του θυμού που δημιουργείται από αυτό. Όταν είμαστε μικροί δεν έχουμε δημιουργήσει πνευματικό εγκέφαλο και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε, κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την αυστηρότητα, την κριτική, την απουσία των δικών μας. Τότε κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές (κριτική, απόρριψη, δυσκολίες στη ζωή) αμέσως φοβόμαστε και μπαίνουμε σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού. Το υποσυνειδητο δεν έχει κρίση είναι σαν το μικρό παιδί που θέλει να ειναι άρρωστο για να τραβήξει την προσοχή των δικών. Αυτό είναι η ψυχολογική αντιστροφή θέλουμε υποσυνείδητα να είμαστε α΄ρρωστοι και δυστυχισμένοι για να έλξουμε την προσοχή των δικών μας, που νομίζουμε ότι μας απέρριψαν.
Γιά να απενεργοποιήσουμε την ψυχολογική μας αντιστροφή (την υποσυνείδητη επιθυμία μας να κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας για ελξουμε την προσοχή των άλλων) κάνουμε μαλάξεις στο σημείο (ST 16) πάνω από το στήθος, λέγοντας παρ’ όλο ότι υποσυνείδητα νοιώθω φόβο απόρριψης και υποσυνείδητα ήθελα να είμαι άρρωστος και δυστυχισμένος για να έλκω την προσοχή των δικών μου που νομίζω ότι με απέρριψαν, από σήμερα επιλέγω ν’ αγαπώ, να εκτιμώ, να αποδέχομαι πλήρως τον εαυτό μου και να επικεντρώνω την συνείδησή μου στην αγάπη, στο φως, το Χριστό. Είμαι φως, είμαι μια ψυχή γεμάτη φως, γεμάτη αγάπη, ο φόβος απόρριψης που από παρανόηση του υποσυνειδήτου του υποσυνειδήτου μου, βίωσα μικρός, σκέπασε την ψυχή μου, την απομόνωσε από την Πηγή μου κι έτσι ξεκομμένος βίωνα μέχρι σήμερα, φόβο, θλίψη, θυμό, ανασφάλεια, ενοχές. Από σήμερα που συνειδητοποίησα ότι όλα τα προβλήματά μου οφείλονται στο φόβο απόρριψης που βίωσα από παρανόηση του υποσυνειδήτου μου βιώνω το φόβο απόρριψης για να απαλλαγώ. Κάνουμε 7-10 κτυπήματα σε όλα τα σημεία που δείχνουμε στο παρακάτω γράφημα, τρείς έως πέντε γύρους επικεντρώνοντας την συνείδηση μας στο φόβο απόρριψης και στο θυμό ή σε οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα θέλουμε να απενεργοποιήσουμε
Ο Γάλλος γιατρός Jean-Jacques Crèvecœur και ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας εξηγούν πως μπορούμε να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές συγκρούσεις:
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τολμάμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους : πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μην τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Να συγχωρούμε, όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα.To παν είναι πως μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Τελικά αν κάπου «πέσαμε έξω» με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Ο ολιστικός γιατρός Dr Bradley Nelson στο βιβλίο του «The Emotion Code» μας εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινέζική ιατρική που η κύρια αιτία όλων των ασθενειών είναι ανισορροπία της ενέργειας στο σώμα μας, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τα περισσότερα από αυτά όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι όπως έχουμε αναφέρει, τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιών το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορά σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και αυτοάνοσα νοσήματα που προαναφέραμε. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα είναι η κύρια αιτία για όλους τους πόνους που υποφέρουν οι άνθρωποι σήμερα με κυρίαρχο τον πονοκέφαλο, τον πόνο στον αυχένα (που βρίσκεται ο ερπετικός εγκέφαλος) τον πόνο στη μέση. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν ανησυχίες, κατάθλιψη, αϋπνίες.
Τι είναι τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα; Είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια. Το σώμα μας έχει πολύ μεγαλύτερη σοφία από το νου μας, θυμάται τα πάντα, βασίζεται στα δεδομένα του υποσυνειδήτου, όπου έχουν καταγραφεί τα πάντα. Πολλοί έχουν ξεχάσει το θυμό που είχαν για κάποιο πρόσωπο, όταν όμως εστιάσουν την προσοχή τους στο πρόσωπο και στο περιστατικό που τους δημιούργησε θυμό και τους κτυπήσουμε κάτω από το στήθος στο δεξί μέρος που είναι πάνω από το συκώτι ή και στο αριστερό που ξεκινά ο μεσημβρινός του συκωτιού, το σημείο αυτό πονά και πονά έως ότου βγάλουν, απεγκλωβίσουν την ενέργεια του θυμού που έχει εγκλωβιστεί σε αυτό το σημείο.
Κάθε αρνητικό συναίσθημα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος μας και δονείται με μια ιδιαίτερη συχνότητα, τα πάντα άλλωστε στο Σύμπαν είναι ενέργεια που δονούνται σε μία ορισμένη συχνότητα. Ενώ δονούνται με την συγκεκριμένη συχνότητα την μεταδίδουν και στους ιστούς που βρίσκονται γύρω από αυτά τα όργανα. Τα αρνητικά συναισθήματα δονούνται με κατώτερες συχνότητες , ενώ τα θετικά με ανώτερες. Όταν έχουμε παγιδευμένα συναισθήματα, έλκουμε συνεχώς τα συναισθήματα αυτά, έλκουμε πρόσωπα και καταστάσεις που θα μας δημιουργήσουν αυτά τα συναισθήματα. Αυτό γίνεται γιατί τα αρνητικά συναισθήματα είναι ενέργεια που πάλλεται και μεταδίδεται στους ιστούς τους σώματος, όταν έχουμε θυμό μέσα μας, θυμώνουμε γρήγορα με κάθε κατάσταση διότι ήδη το σώμα μας δονείται συνεχώς στη συχνότητα του θυμού. Άλλωστε στο Σύμπαν έλκουμε αυτό στο οποίο επικεντρώνουμε τη συνείδηση μας. Όταν έχουμε μέσα μας θυμό, επικεντρώνουμε τη συνείδησή μας στο θυμό και τα κύτταρά μας είναι γεμάτα υποδοχείς θυμού, ο εγκέφαλο μας είναι γεμάτος νευρωνικά δίκτυα θυμού.
O χάρτης του Emotion Code του Bradley Nelson:
Πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά από εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης.
Πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι, από ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα.
Πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο από κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο. Πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή, από θυμό, πικρία, ενοχή, μίσος, μνησικακία., πανικό, κατάθλιψη.
Πρόβλημα στο νεφρά ή στην κύστη από κατάκριση, τρόμο, φόβο.
Πρόβλημα στους αδένες και σεξουαλικά όργανα, από ταπείνωση, ζήλια, πόθο, καταπίεση.
Σύμφωνα με τον χάρτη της συνειδητότητας του διδάκτωρ ψυχιατρικής David R. Hawkins όλα τα αρνητικά πεδία της συνειδητότητας κάτω από 200, δημιουργούν κατάθλιψη, προέρχονται από την πεποίθηση ότι η Πηγή της ευτυχίας μας ευρίσκεται έξω από μας ή ότι έχουμε κάτι κακό μέσα μας ή έχουμε κάνει κάτι κακό και δεν αξίζουμε να μας αγαπήσουμε, δεν αξίζουμε να βιώνουμε την ενότητα τη χαρά.
Αναλυτικότερα σύμφωνα με τον χάρτη της συνειδητότητας του David R. Hawkins όλα τα αρνητικά πεδία της συνειδητότητας που πάλλονται κάτω από 200 παλμούς το δευτερόλεπτο έχουν ως εξης: στους 20 έχουμε την ντροπή που θέλουμε να καταργήσουμε τον εαυτόν μας, στους 30 παλμούς είναι οι ενοχές όπου θέλουμε να κάνουμε κακό στον εαυτό μας, στους 50 απάθεια όπου καταδικάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας, στους 75 νοιώθουμε θλίψη, στους 100 νοιώθουμε ανησυχία και έντονο φόβο, ανησυχία, στους 125 νοιώθουμε στέρηση ανεκπλήρωτη επιθυμία, στους 150 θυμός, μίσος και 175 αδιαφορία, αρρωστημένη περηφάνια.
Συμπέρασμα: Τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι η κύρια αιτία όλων των ασθενειών, της φτώχειας και της μιζέριας που βιώνουμε στη ζωή μας. Θέτουν τον ερπετικό μας εγκέφαλο σε συναγερμό με αποτέλεσμα την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες καταστρέφουν τα κυριότερα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Επίσης ο συναγερμός αυτός απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το πεπτικό μας σύστημα. Διαμέσου δε του τσάκρα της καρδιάς παραπλανά το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλεί όλες τις αυτοάνοσες ασθένειες. Όταν τα αρνητικά συναισθήματα είναι ισχυρά, παγιδεύονται μόνιμα στο σώμα μας σε συγκεκριμένα όργανα, ανάλογα με το συναίσθημα και προκαλούν κατώτερες δονήσεις που έλκουν αρνητικά πρόσωπα και καταστάσεις στη ζωή μας. Ο φόβος μας στην πλειονότητα είναι υποσυνείδητος, ο οποίος προέρχεται από τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί στην αμυγδαλή του εγκεφάλου μας από την σύλληψη μας έως την ηλικία των 5 ετών (κατά την πλειονότητα όμως έως 3 ετών). Ο φόβος απόρριψης είναι η κύρια αιτία του φόβου μας αλλά και του θυμού που δημιουργείται από αυτό. Όταν είμαστε μικροί δεν έχουμε δημιουργήσει πνευματικό εγκέφαλο και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε, κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την αυστηρότητα, την κριτική, την απουσία των δικών μας. Τότε κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές (κριτική, απόρριψη, δυσκολίες στη ζωή) αμέσως φοβόμαστε και μπαίνουμε σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού. Οι συνέπειες για παράδειγμα του θυμού είναι τραγικές για το σώμα απενεργοποιούμε και παραπλανούμε το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η κύρια αιτία των αυτοάνοσων νοσημάτων (σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσο του Αλτσχάιμερ, Άσθμα, Πάρκινσον, Hashimoto, φλεγμονή στο έντερο, αρθρίτιδες, ψωρίαση, λεύκη, λύκος) είναι ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα παραπλανιέται όταν θυμώνουμε και επιτίθεται στον ίδιο τον οργανισμό μας. Με το θυμό μπλοκάρεται ο μεσημβρινός της χολής με αποτέλεσμα η ενέργεια να μην πηγαίνει στη χολή και να δημιουργούνται πέτρες. Όλα τα προβλήματα στον αυχένα, πονοκέφαλος, στους οσφυϊκούς και ιερούς σπονδύλους στη μέση, στο ισχίο οφείλονται σε μπλοκάρισμα του μεσημβρινού της χολής που δημιουργείται από το θυμό.
Μπλοκάρισμα στο μεσημβρινό του συκωτιού, που προκαλείται από θυμό μας δημιουργεί όλα τα προβλήματα στο ήπαρ (ακόμη και καρκίνο), καθώς πρόβλημα στο θυρεοειδή αδένα, στα ισχία, στα γόνατα κι όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Μπορούμε να απαλλαγούμε από την κατάθλιψη αν μυηθούμε στην αγάπη. Η αγάπη είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο, αλλά χρειάζεται να μυηθεί σε αυτή για να μπορεί να αγαπά και να αγαπιέται.
Μπορούμε όμως να ξαναγεννηθούμε να πετάξουμε από υγεία και χαρά:
1. Αν μυηθούμε στην αγάπη χωρίς όρους, εκεί μπορώ να σας βοηθήσω, στα σεμινάρια μου, ή κι από μακριά παρακολουθώντας τις εκπομπές μου, βλέπετε στα μάτια μου την αγάπη χωρίς όρους, βλέπετε στα μάτια μου τον καθρέφτη του εαυτού σας και τον αγαπάτε.
2. Αν συμμετέχουμε στα μυστήρια και τις τελετές της θρησκείας μας, αν συγχωρούμε τον εαυτόν μας και τους συνανθρώπους μας, ακολουθούμε το Λόγο του Κύριου, ταπεινώνουμε, μειώνουμε το εγώ μας, που είναι το εμπόδιο που μας κόβει την πρόσβαση με την Πηγή, βοηθούμε τους συνανθρώπους μας και όλα τα όντα του σύμπαντος και προσευχόμαστε συνεχώς.
3. Αν απενεργοποιήσουμε την ενέργεια από τα αρνητικά μας συναισθήματα που έχουν συσσωρευτεί μέσα μας, τα οποία δονούνται σε χαμηλές συχνότητες με αποτέλεσμα να μην μας επιτρέπουν να βιώσουμε την αγάπη, η οποία δονείται σε υψηλές δονήσεις.
4. Αν επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητο μας, και έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε αυτό με τα Cds που υπάρχουν στα βιβλία μου και υπάρχουν χιλιάδες που το έχουν πετύχει.
Είμαι δίπλα σας να σας μυήσω στην αγάπη και να βοηθήσω να απαλλαγείτε από τα αρνητικά συναισθήματα και τα περιοριστικά πιστεύω, που είναι τα βαρίδια που μας εμποδίζουν τη ζωή. Με τα βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα» και στο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως» τα οποία σας αλλάζουν πραγματικά τη ζωή, στα βιβλία αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για την απενεργοποίηση των αρνητικών συναισθημάτων όπως: Ξεμπλοκάρισμα μεσημβρινών, EFT, Healing Code, Emotional Code Acupressure, ρεφλεξολογία. Με τα cd που έχουν μέσα μπορείτε να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο σας, να απαλλαγείτε από όλα τα περιοριστικά πιστεύω, που σας προγραμμάτισαν χωρίς να σας ρωτήσουν όταν είσαστε μικροί. Υπάρχει πλήρης διατροφικός οδηγός για κάθε ασθένεια, για μακροζωία και ευεξία, οδηγός παρασκευής φύτρων.
Μεγάλη βοήθεια επίσης θα λάβετε επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα μουwww.afotopoulos.gr όπου θα βρείτε πάρα πολλά νέα άρθρα και όλες τις πρόσφατες εκπομπές μου.
Είμαι πάντα δίπλα σας και στη διάθεση σας για να πετάξουμε από υγεία και χαρά.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ, και να πετάξετε από υγεία και χαρά, θα μυηθείτε στην αγάπη, θα αντιληφθείτε βιωματικά την απελευθέρωση των αρνητικών συναισθημάτων, την απελευθέρωση από το εγώ και θα συνειδητοποιήσετε την πραγματική, πνευματική, απείρων δυνατοτήτων διάσταση σας.
Με άπειρη, χωρίς όρους αγάπη
Αλέξης Φωτόπουλος
Συγγραφέας - Spiritual Healer
τηλ: 6977349766, 210-3387000, Facebook: Αλέξης Φωτόπουλος ή Alexios Fotopoulos-b, ομάδα: "Έτσι Γίνεται το Θαύμα"
Πηγή: http://www.afotopoulos.gr/
Αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας: Αποσαφηνίσεις και προοπτικές
Α. ΖΗΣΗ1, Σ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ
Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Περίληψη
Το συγκεκριμένο άρθρο υποστηρίζει την αναγκαιότητα σχεδιασμού και ενεργοποίησης πολιτικών προαγωγής και αγωγής ψυχικής υγείας σε εθνικό επίπεδο. Μετά την εννοιολογική αποσαφήνιση βασικών όρων, παρουσιάζονται επιχειρήματα που ο πυρήνας τους αφορά στην ανάδειξη τέτοιων πολιτικών ως εργαλείου παρέμβασης για την υγειονομική και ευρύτερα κοινωνική ανάπτυξη, την υψηλή συσχέτιση μεταξύ φτωχής ψυχικής υγείας και οργανικής παθολογίας και τη σύνδεση της ψυχικής υγείας με τη δημόσια υγεία με δεδομένη την υψηλή αύξηση των ψυχικών διαταραχών και ιδιαίτερα της κατάθλιψης. Τέλος, σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις αγωγής ψυχικής υγείας περιγράφεται το περιεχόμενο των παρεμβάσεων προαγωγής ψυχικής υγείας σε τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό.
Εισαγωγή
Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, εξελίξεις όπως η υιοθέτηση του στρατηγικού στόχου από τον Π.Ο.Υ. "Υγεία για όλους μέχρι το 2000" με κεντρικό προσανατολισμό την ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας, η Διακήρυξη της Alma-Ata και ο "Χάρτης της Οτάβα" που θεσμοθέτησε τη πολιτική της προαγωγής υγείας συνέβαλαν ουσιαστικά στην αλλαγή του βιοϊατρικού μοντέλου και στην ανάπτυξη της υγειονομικής φροντίδας που θα λαμβάνει υπόψη της τη σημασία των φυσικών περιβαλλοντικών και ευρύτερων κοινωνικών παραγόντων. Με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ - άρθρο 153- και με τους ανανεωμένους στόχους του Π.Ο.Υ. για τον 21ο αιώνα, οι παρεμβάσεις υγείας που διαμορφώνονται δίνουν προτεραιότητα στους τομείς της προαγωγής υγείας, πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης. Η έμφαση που δόθηκε στην προαγωγή υγείας ως εργαλείου παρέμβασης για τη υγειονομική και ευρύτερα κοινωνική ανάπτυξη αναδεικνύει αναπόφευκτα και το ζήτημα της προαγωγής ψυχικής υγείας στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης της υγείας. Το συγκεκριμένο άρθρο αποσαφηνίζει το περιεχόμενο των παρεμβάσεων προαγωγής ψυχικής υγείας, παρουσιάζει λόγους που καθιστούν αναγκαίο το σχεδιασμό τέτοιων παρεμβάσεων και προτείνει συγκεκριμένες δράσεις για την υλοποίηση τους.
Τι σημαίνει προαγωγή ψυχικής υγείας
Η προαγωγή ψυχικής υγείας αφορά διαδικασίες ενδυνάμωσης της ικανότητας των ατόμων να προσδιορίζουν αυτόνομα τη ζωή τους και να προωθούν την ψυχική τους υγεία. Οι διαδικασίες αυτές αφορούν άτομα και κοινότητες. Οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας εφαρμόζουν στρατηγικές τέτοιες που να ενθαρρύνουν την ύπαρξη υποστηρικτικού περιβάλλοντος και να καλλιεργούν την ικανότητα του ατόμου να ανταποκρίνεται θετικά στις αντίξοες συνθήκες. Οι παρεμβάσεις αυτές χρειάζεται να είναι ευαίσθητες στη πολιτισμική διαφορετικότητα και να προωθούν τις αξίες της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλοεξάρτησης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (Joubert & Raeburn, 1). Θα πρέπει να διευκρινιστεί πως οι παρεμβάσεις αυτές δε ταυτίζονται με την πρόληψη της εμφάνισης των ψυχικών διαταραχών. Η φιλοσοφία και το περιεχόμενο τους επεκτείνονται της πρόληψης και αποβλέπουν στην εξασφάλιση εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέψουν τη θετική προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη του ατόμου (Orley & Weisen, 2).
Τι σημαίνει ψυχική υγεία;
Η έννοια της ψυχικής υγείας είναι αφαιρετική, ευρεία, πολυδιάστατη και υποκειμενική και επομένως δύσκολο να προσδιοριστεί εννοιολογικά. Δεν αναφέρεται μόνο στην απουσία ψυχικής διαταραχής αλλά βασικά στατιστικά της αφορούν: θετική αυτο-εικόνα, ικανότητα αυτό-προσδιορισμού, αίσθημα αυτο-αποτελεσματικότητας και αυτο-ελέγχου, αισιοδοξία, ικανότητα θετικής ανταπόκρισης σε προσκλήσεις της ζωής, ικανότητα να ζητάει κανείς βοήθεια ή υποστήριξη αλλά και να την προσφέρει.
Σύμφωνα με Βρετανικό Κυβερνητικό ορισμό (British Health Education Authority, 3): Η ψυχική υγεία είναι η συναισθηματική και η διανοητική εκείνη κατάσταση που επιτρέπει στα άτομα να χαίρονται τη ζωή και να αντεπεξέρχονται στις απογοητεύσεις αλλά και στις δύσκολες συνθήκες. Είναι το θετικό συναίσθημα της ψυχολογικής ευεξίας και της πίστης μας στη δική μας αξία αλλά και των άλλων.
Γιατί κρίνεται αναγκαία η οργάνωση και η υλοποίηση ενός πλάνου προαγωγής ψυχικής υγείας σε εθνικό επίπεδο;
Η θετική ψυχική υγεία ενισχύει σημαντικά το προσωπικό δυναμικό του ατόμου και τις ικανότητες του να ανταποκρίνεται σε ρόλους και καταστάσεις.
Υπάρχει ένα εκτενές σώμα εμπειρικών ευρημάτων που δείχνει πως οι ενδυναμωμένοι εσωτερικοί πόροι (αίσθημα αυτο-αξίας, αυτο-αποτελεσματικότητας, αυτο-ελέγχου, αυτο-προσδιορισμού και αισιοδοξία) συμβάλλουν σημαντικά στη θετικότερη προσέγγιση της ζωής του ατόμου γενικότερα (Renwick, Brown & Nagler, 4).
H φτωχή ψυχική υγεία αποτελεί παράγοντα επικινδυνότητας για εμφάνιση προβλημάτων στη σωματική υγεία του ατόμου.
Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχει ένας όγκος ερευνών που συσχετίζει το στρες με καρδιαγγειακά νοσήματα (Theorell και συν., 5. Byrne και συν., 6. Siegrest και συν., 7), υψηλότερη επιδεκτικότητα στις λοιμώξεις (Cohen & Williamson, 8), φτωχότερο ανοσοποιητικό σύστημα (Kiecolt-Glaser και συν., 9), καρκίνο (Jones και συν., 10), άσθμα και χρόνιες ασθένειες (Grant και συν., 11)
Ο καθένας μπορεί, κατά τη διάρκεια της ζωής του, να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας. Επομένως, τα θέματα της ψυχικής υγείας αφορούν τον καθένα.
Η επικράτηση της μείζονος κατάθλιψης είναι μια από τις υψηλότερες όλων των διαταραχών - όχι μόνο των ψυχικών- (Kαton, 12. 13) ενώ παγκοσμίως αναμένεται να αυξηθεί (Klerman & Wessman, 14).
Πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη στις Η.Π.Α. έδειξε πως 17% των ενηλίκων κάποια στιγμή της ζωής τους έρχονται αντιμέτωποι με την κατάθλιψη (Kessler και συν., 15) ενώ οι γυναίκες εμφανίζουν κατάθλιψη σε διπλάσιο ποσοστό σε σύγκριση με τους άνδρες. Η πιθανότητα για να ακολουθήσει ένα άλλο επεισόδιο μείζονος κατάθλιψης είναι 50% μετά το πρώτο επεισόδιο, 70% μετά το δεύτερο, και 90% μετά το τρίτο (Depression Guideline Panel, 16). Εκτιμάται πως μέχρι το 2020, η κατάθλιψη θα αποτελέσει το δεύτερο σημαντικότερο λόγο αναπηρίας στον κόσμο (Murray & Lopez, 17). Είναι ενδιαφέρον πως ψυχιατρικοί νοσηλευόμενοι με διάγνωση την κατάθλιψη και ιστορικό σοβαρής ασθένειας βίωσαν την κατάθλιψη περισσότερο οδυνηρή σε σύγκριση με την οργανική ασθένεια (Osmond και συν., 18).
Ελάχιστη σημασία έχει δοθεί σε θέματα προαγωγής ψυχικής υγείας
Παρά τις σχετικά πετυχημένες κοινωνικές καμπάνιες - μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, βελτίωση διατροφικών συνηθειών, πρόληψη για το AIDS, μείωση καπνίσματος (Rogers, 19), πολύ μικρή είναι η έμφαση που έχει δοθεί σε θέματα προαγωγής ψυχικής υγείας.
Εκτός από τις παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας, εξίσου σημαντικό είναι να οργανωθούν και να υλοποιηθούν παρεμβάσεις αγωγής ψυχικής υγείας με στόχο την αποκατάσταση διαστρεβλωμένων αντιλήψεων για τα άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνιες και σοβαρές ψυχιατρικές δυσκολίες. Συγκεκριμένα:
(α) Τα άτομα με σοβαρές και επίμονες ψυχικές διαταραχές, όπως και οι οικογένειες τους είναι αντιμέτωπα με το στίγμα και τις κοινωνικές διακρίσεις.
Πρόσφατη ελληνική ανασκόπηση (Ζήση, 20) έχει δείξει πως η διαμόρφωση στάσεων της κοινότητας απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες είναι μια διαδικασία σύνθετη που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως: α)χαρακτηριστικά των απαντώντων της κοινότητας, β)χαρακτηριστικά των ίδιων των πασχόντων, και γ)χαρακτηριστικά των συνθηκών αλληλεπίδρασης. Παρά την αντιφατικότητα των εμπειρικών ευρημάτων, οι λεκτικά εκφραζόμενες στάσεις μειώνουν το θετικό τους περιεχόμενο όταν οι συνθήκες αλληλεπίδρασης (μεταξύ κοινότητας και ψυχικά πασχόντων) ξεπερνούν τις απλές και επιφανειακές συναλλαγές. Σε γενικές γραμμές, τα άτομα με χρόνια και σοβαρή ψυχική διαταραχή είναι εκτεθειμένα στο στίγμα και τις κοινωνικές διακρίσεις, όπως και οι οικογένειες τους (Lefley, 21). Οι ψυχικά πάσχοντες, λόγω στίγματος, δυσκολεύονται σημαντικά στην εύρεση στέγης (Page,22) και εργασίας (Farina και συν., 23) και επιπλέον λαμβάνουν άνιση μεταχείριση στην παροχή υπηρεσιών υγείας (Read & Baker, 24).
(β) To στίγμα και οι κοινωνικές διακρίσεις είναι απειλητικές για την ψυχική υγεία καθώς έχουν αρνητικές επιδράσεις στην πρόγνωση της ψυχικής διαταραχής.
Η εμπειρία του στίγματος από τους ψυχικά πάσχοντες έχει βρεθεί να συσχετίζεται με αρνητικά αισθήματα, όπως θλίψη, άγχος, συγκεχυμένη σκέψη, περιορισμένες κοινωνικές σχέσεις και χαμηλή ικανοποίηση με τη ζωή (Link και συν., 25. Markowitz και συν., 26). Οικογένειες ψυχικά πασχόντων ανέφεραν ως αρνητικές επιπτώσεις του στίγματος για τους ψυχικά πάσχοντες: τη χαμηλή αυτο-εικόνα, δυσκολίες στη δημιουργία και διατήρηση διαπροσωπικών σχέσεων, δυσκολίες στην εύρεση εργασίας και άρνηση αποδοχής του ψυχιατρικού προβλήματος. Ως αρνητικές επιδράσεις για την οικογένεια (λόγω στίγματος) αναφέρθηκαν οι κακές ενδο-οικογενειακές σχέσεις και η χαμηλή αυτό-εικόνα (Wahl & Harman, 27).
Τι είδους παρεμβάσεις μπορούν να σχεδιαστούν με στόχο την αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας;
Οι παρεμβάσεις με στόχο την αγωγή ψυχικής υγείας κατά κύριο λόγο αποβλέπουν: α) στην καταστολή των αρνητικών κοινωνικών αντιδράσεων, του στίγματος και των αρνητικών στερεοτύπων που συνοδεύουν τις ψυχικές διαταραχές ώστε να περιοριστούν μηχανισμοί αποκλεισμού και κοινωνικής διάκρισης σε βάρος των ψυχικά πασχόντων, και β) στην αύξηση της ευαισθησίας και της ενημέρωσης του γενικού πληθυσμού αλλά και των ειδικών κοινωνικών ομάδων με πολλαπλασιαστική επίδραση (πχ. δημοσιογράφοι)σε θέματα ψυχικών διαταραχών, υπηρεσιών ψυχικής υγείας και γενικότερα αναζήτησης βοήθειας. Οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να υλοποιηθούν με την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των Μ.Μ.Ε., την οργάνωση happenings και την εμπλοκή των ίδιων των ψυχικά πασχόντων και των οικογενειών τους.
Συγκεκριμένα, η οργάνωση σε εθνικό επίπεδο κοινωνικής καμπάνιας με στόχο την καταστολή μύθων που πλαισιώνουν την ψυχική διαταραχή (πχ. άτομα με ψυχικές διαταραχές είναι βίαια) (τηλεοπτικά σποτς, αφίσες), η λειτουργία κινητών μονάδων ενημέρωσης με ειδικά έντυπα τα οποία μπορούν άτομα με ψυχιατρικό ιστορικό και οι οικογένειες τους να προωθούν, η δημόσια εξομολόγηση προσωπικών εμπειριών από σημαίνοντα πρόσωπα και η διοργάνωση εναλλακτικών συνεδρίων από τους ίδιους τους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας μπορούν να αποτελέσουν δράσεις αγωγής του γενικού πληθυσμού σε θέματα ψυχικής υγείας.
Οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό. Σ' ατομικό, οι παρεμβάσεις αποβλέπουν στην προώθηση της θετικής ψυχικής υγείας του ατόμου μέσα από την ενίσχυση και την ενδυνάμωση των εσωτερικών του πόρων (αυτο-αποτελεσματικότητα, αυτο-εικόνα, αίσθημα ελέγχου), των ικανοτήτων, των δεξιοτήτων και των δυνατοτήτων του προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στις αντιξοότητες της ζωής, στο στρες της καθημερινότητας και σε κρίσιμα συμβάντα. Θετική ψυχική υγεία σε ατομικό επίπεδο σημαίνει ότι μπορώ να ανταποκριθώ στις προκλήσεις της ζωής υιοθετώντας μα θετική προσέγγιση. Ένα εκτενές σώμα εμπειρικών ευρημάτων έχει δείξει πως τα άτομα με θετική αυτο-εικόνα, αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητας και ελέγχου απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα ζωής (Zissi και συν., 28). Σε επίπεδο κοινότητας, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν την καλλιέργεια και την ανάπτυξη δικτύων κοινωνικής υποστήριξης και αλληλεγγύης αποβλέποντας στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, στην ενεργοποίηση των πολιτών και την προώθηση της συλλογικής δράσης για την καλύτερη προάσπιση και διεκδίκηση κοινωνικών αιτημάτων. Τα εμπειρικά ευρήματα δείχνουν πως οι κοινότητες με υψηλή εισοδηματική ανισότητα, με χαλαρούς ή ανύπαρκτους δεσμούς κοινωνικής συνοχής χαρακτηρίζονται από υψηλή εγκληματικότητα και θνησιμότητα. Αντίθετα, κοινότητες με υψηλή κοινωνική συνοχή και υψηλή συμμετοχικότητα σε συλλογικές δράσεις αναφέρονται με καλύτερα επίπεδα υγείας (Marmot & Wilkinson, 29). Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική συνοχή προωθεί την υγεία και την ψυχική υγεία των μελών μιας κοινότητας ενδυναμωμένης. Σε ευρύτερο επίπεδο κοινωνίας, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αποβλέπουν από τη μια στην άμβλυνση των μηχανισμών εκείνων που λειτουργούν επιβαρυντικά περιθωρωποιώντας συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, και από την άλλη στη δημιουργία των συνθηκών εκείνων που να ευνοούν την επανένταξη κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων (πχ. ψυχικά πάσχοντες, ανήλικοι παραβάτες) όπως και την εξίσωση ευκαιριών σε κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση (πχ. γυναίκες, άτομα με αναπηρίες).
Οι δράσεις που μπορούν να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν σε ατομικό επίπεδο προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν τη συγκεκριμενοποίηση ομάδων με ιδιαίτερες ανάγκες για ενδυνάμωση των εσωτερικών τους πόρων, όπως έφηβοι, άνεργοι, νέες μητέρες. Οι έφηβοι αντιμέτωποι με κρίσιμες αλλαγές, αβεβαιότητα, χαμηλή αυτο-εικόνα και υψηλό στρες έχουν βρεθεί σημαντικά να ωφελούνται από παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας οργανωμένες μέσα στο σχολείο με στόχο την ενδυνάμωση των προσωπικών και κοινωνικών τους δεξιοτήτων και στη δημιουργία υποστηρικτικών περιβαλλοντικών συνθηκών (Durlak & Wells, 30). Όσον αφορά παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας σε επίπεδο κοινότητας, η δημιουργία θεσμών όπως "τα συμβούλια της γειτονιάς" και η παροχή υποστήριξης σε άτομα με υψηλή κοινωνική ευαλωτότητα από ομάδες εμψυχωτών μπορούν σημαντικά να συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των πολιτών και στην ενίσχυση των εσωτερικών πόρων σε άτομα που βρίσκονται σε κοινωνικά ευάλωτη θέση. Τέλος, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο αφορούν σε σημαντικό βαθμό τις ίσες ευκαιρίες και συνθήκες σε κοινωνικές ομάδες με διαφορετικό κοινωνικό, πολιτισμικό κεφάλαιο που να είναι εκτεθειμένες σε διαφορετικές κοινωνικές πιέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που είναι αντιμέτωπες με μια πολλαπλότητα ρόλων -επαγγελματικό, ανατροφή παιδιών, φροντιστή και οικιακά- είναι αυτονόητα εκτεθειμένες με άνισες ευκαιρίες επαγγελματικής απασχόλησης. Η δημιουργία κοινοτικά προσανατολισμένων δομών και υπηρεσιών ("βοήθεια στο σπίτι") που να παρέχουν διευκολύνσεις με τη φροντίδα των παιδιών ή ατόμων που οι γυναίκες έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους (πχ. υπερήλικες) θα μπορούσαν σημαντικά να συμβάλλουν στην εξίσωση των ευκαιριών απασχόλησης μεταξύ των δυο φύλων.
Οι παραπάνω παρεμβάσεις είναι μόνο ενδεικτικές, εκείνο που έχει σημασία να τονιστεί είναι πως είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί στη χώρα μας παράλληλα με παρεμβάσεις αγωγής και προαγωγής υγείας ένα είδος σχεδιασμού και οργάνωσης δράσεων με στόχο την αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας και στα τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
British Health Education Authority. Positive Steps 2000: Surviving the New Millennium, 1999.
Byrne D.G. Whyte H.M. Butler K.L. Illness behavior and out come following survived myocardial infraction: A prospective study. J of Psychosomatic Res, 1981, 25:97-107
Cohen S. Williamson G.M. Stress and infectious disease in humans. Psych Bull, 1991, 109: 5-24.
Depression Guideline Panel Depression in Primary Care: Detection, diagnosis and treatment. Quick Reference Guide For Clinicians. Rockville,MD, Department of Health and Human Services, Public Health Service, 1993.
Durlak J.A. Wells A.M. Primary prevention mental health programs for children and adolesvences: A meta-analytic review. J of Com Psycho, 1997, 25:155-152.
Farina A. Felner R. Boudreau L. Relations of workers to male and female mental patient job applicants. J of Cons & Clin Psych, 1973, 41:363-372.
Grant I. Brown G.W. Harris T. et al. Severely threatening events and marked life difficulties preceding onset on exacerbation of multiple-sclerosis. J of Neurology, Neurosurgery & Psych, 1989, 51: 143-148.
Jones D.R. Goldblatt P.O. & Leon D.A. Bereavement and cancer: Some data on deaths of spouses from the longitudinal study of office of population census and surveys. Br Med J 1984, 239:461-464.
Joubert N, Raeburn J: Mental health promotion: People, power and passion. Inter J of Mental Health Prom 1998, Inaugural issue: 15-22.
Katon W. Depression: Somatic symptoms and medical disorders in primary care. Comprehensive Psych, 1982, 23:274-284.
Katon W. The epidemiology of depression in medical care. Inter J of Psych & Med, 1987: 17, 93-112.
Kessler M. & Goldston S.E. (Eds.) A Decade of Progress in Primary Prevention. University of Press of New England, Hanover, 1986.
Kiecolt-Glaser J.K. Kennedy S. Malkoff S. Fisher L. et al. Marital discord and immunity in males. Psychosomatic Med, 1998, 50:213-229.
Klerman G.L. Weissman M.M. Increasing rates of depression. J of the Am Med Ass, 1989, 261: 2229-2235.
Lefley H.P. Aging parents as caregivers of mentally ill adult children: An emerging social problem. Hosp & Comm Phych 1987, 38:1063-1070.
Link B.G. Cullen F.T. Frank J. et al. The social rejection of former mental patients:Understanding why labels matter. Am J of Soc 1987, 92: 1461-1500.
Markowitz F.E. The effects of stigma on the psychological well-being and life satisfaction of persons with mental illness. J of Health and Soc Beh, 1998, 39:335-347.
Marmot M. & Wilkinson R.G. (Eds.) Social Determinants of Health. Oxford University Press, London. 1999.
Murray C.J.L. Lopez A.D. The Global Burden of Disease. Summary. Harvard University Press, Boston, 1996.
Orley J. Weisen R.B. Mental health promotion: What it is and what it is not. Inter J of Mental Health Prom 1998, Inaugural issue: 41-44.
Osmond H. Mullaly R. Bisbee C. The pain of depression compared with physical pain. The Practitioner, 1984, 228.
Page S. Effects of the mental illness label in attempts to obtain accommodation. Can J of Beh Science, 1977, 25:242-245.
Read J. Baker S. Not just Sticks and Stones: A survey of stigma, taboos and discrimination experienced by people with mental health problems. Mind, London, 1996.
Renwick R. Brown I. Nagler M. (Eds.): Quality of life in Health Promotion and Rehabilitation: Conceptual Approaches, Issues and Applications. Sage, London, 1996.
Rogers E.M. Diffusion of Innovations. Free Press, New Work, 1995.
Siegrist J. Dittman K.H. Rittner K. et al. The social context of active distress in patients with early myocardial infarction. Soc Science & Med, 1982, 16:443-454.
Theorell T. Lind E. Folderus B. The relationship of disturbing life changes and emotions to the early development of myocardial infarction and some other serious illnesses. Inter J of Epid, 1975, 4:281-293.
Wahl O.F. Harman C.R. Family views of stigma. Schizo Bull, 1989, 15:131-139.
Ζήση Α. Αντιλήψεις και στάσεις της κοινότητας απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες και την ψυχική διαταραχή: Ανασκόπηση εμπειρικών ευρημάτων και μεθοδολογικά ζητήματα. Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 2000, 103: 131-164.
Zissi A. Barry M.M. Cochrane R. A mediational model of quality of life for individuals with severe mental health problems. Psycho Med, 1998, 28: 1221-1230.
Πηγή: http://www.encephalos.gr/
Θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης
Αντιμετωπίζοντας τις κρίσεις στην Οικογένεια
Η Αγκαλιά Αγάπης είναι μια Βιωματική Θεραπεία που βοηθάει να απελευθερώσουμε τα συναισθήματα μας, να βελτιώσουμε τις σχέσεις με τον εαυτό μας, με τα παιδιά, τους γονείς μας αλλά και τους ανθρώπους που μας περιβάλουν σε κάθε χώρο καθημερινά.
ΘΥΜΟΣ- ΘΛΙΨΗ- ΨΥΧΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ μπορούν να οδηγηθούν και να μετουσιωθούν στην Απόλυτη Αγάπη, ενώ οι βιωματικές ασκήσεις βοηθάνε στην αυτοβελτίωση - και την παρατήρηση του εαυτού μας με αποτέλεσμα την εξέλιξη...
Όταν οι οικογενειακές σχέσεις ( ζευγαριού ,γονέα παιδιού, ενηλίκου και ανηλίκου),έχουν πληγεί χωρίς να έχουν καταφέρει την Συμφιλίωση με τον διάλογο τότε η θεραπεία της Αγκαλιά Αγάπης δίνει την ευκαιρία της Συναισθηματικής Αντιπαράθεσης χωρίς λεκτική και σωματική Βία – άλλά εκφράζοντας τον πόνο τους καρδιά με καρδιά, πρόσωπο με πρόσωπο.
Μέσα σε μια σφιχτή αγκαλιά οι άνθρωποι μπορούν να αντιλαμβάνονται και να εκφράζουν τα συναισθήματα τους , χωρίς να υπάρχει η τάση φυγής ή απέχθειας.
Η θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης με σωστή καθοδήγηση δίνει τον χρόνο στην σχέση και δημιουργεί το αίσθημα Ασφάλειας. Στην σημερινή εποχή κάθε άλλο παρά ασφάλεια μπορούν να νοιώθουν τα παιδιά( αλλά και τα ζευγάρια) όταν οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται και να <<παρκάρουν>> τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς, νταντάδες, που εκεί δεν μπορούν να εκφράσουν το θυμό τους (στους ξένους ανθρώπους), και τιμωρούνται με απομόνωση εάν κλαίνε, όταν αναζητούν την αγάπης.
Τα προηγούμενα χρόνια μέσα στην οικογένεια υπήρχε και η φροντίδα από την γιαγιά και τον παππού – αυτή η σχέση δημιουργούσε αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά, ήταν τα γνώριμα πρόσωπα- η συνέχεια των γονιών . Το παιδί μπορούσε να εμπιστευτεί τον παππού και την γιαγιά, να αναζητήσει την μητέρα του , να κλάψει, να θυμώσει και να βρει μια ζεστή ΑΓΚΑΛΙΆ ΑΓΑΠΗΣ.
Τα παλαιότερα χρόνια επίσης κρατούσαν συνεχώς τα παιδιά τα πρώτα 2-3 χρόνια στην αγκαλιά τους, κι αυτά ένοιωθαν την ασφάλεια και την σιγουριά. Ακόμη κι όταν έκλαιγαν ή θύμωναν αντίκριζαν μια αγκαλιά που εκεί μέσα μπορούσαν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους χωρίς να νοιώσουν την απόρριψη ή τη τιμωρία για αυτό που αισθάνονται.
Η θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης μπορεί να διδάξει στους γονείς αλλά και τους παιδαγωγούς (νηπιαγωγούς, δασκάλους αλλά και όσους ασχολούνται με τα παιδιά)καθημερινούς τρόπους επαναφοράς όταν τα παιδιά θυμώνουν, κλαίνε, φωνάζουν, χτυπάνε άλλα παιδιά και αντιμετωπίζουν με τον πανικό και την τιμωρία τις παιδικές συναισθηματικές αντιδράσεις.
Σκοπός της Θεραπευτικής Αγκαλιάς είναι η συμφιλίωση.
Οι άνθρωποι πρέπει να εκφράζουν τον πόνο τους και τον θυμό τους στα αγαπημένα τους πρόσωπα να έρχονται σε Συναισθηματική αντιπαράθεση και να μην αποχωρίζονται ο ένας άλλον μέχρι να κυλήσει η Αγάπη και πάλι στις Καρδιές τους μέσα σε μια Θρεπτική Αγκαλιά.
Αυτή την εποχή που διανύουμε είναι σημαντικό οι άνθρωποι να έρθουν περισσότερο κοντά ο ένας στον άλλον χωρίς ανταλλάγματα υλικά ή συναισθηματικά.
Η Αγκαλιά Αγάπης είναι ο τρόπος της Επανασύνδεσης των σχέσεων και της Αγάπης άνευ όρων για να νοιώσει ο καθένας μας την Συναισθηματική Δύναμη και να Αντέξει τις Δυσκολίες της Ζωής.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Η Συναισθηματική Αντιπαράθεση πρέπει να έχει διαδεχτεί την Συμφιλίωση και η Αγάπη να ρέει στις καρδιές πριν δύσει ο ήλιος.
Μαρία Μουσούρη
Σύμβουλος Αγκαλιάς Αγάπης
Εναλλακτικές Ψυχοσωματικές Θεραπείες
Πηγή: http://www.drosostalida.com/
Η αναγκαιότητα της συγχώρεσης
Πόσο αναγκαία άραγε είναι η συγχώρεση;
Είναι απλό. Όσο διατηρούμε έχθρες, κόντρες, μίση, νεύρα και θυμό για κάποιον άλλον ή ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε δεν είμαστε πραγματικά ελεύθεροι να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
Μπορεί να νομίζουμε πως συνεχίζουμε, αλλά τελικά όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μας κρατάνε πίσω και μας δηλητηριάζουμε μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.
Μόνο όταν απελευθερωθούμε μέσω της συγχώρεσης θα μπορέσουμε να αποβάλουμε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα από μέσα μας και να αφήσουμε χώρο για τη θετικότητα να εισβάλει και να καταλάβει το σώμα και το πνεύμα μας.
Ξεκινάμε πρώτα από εμάς
Για να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους, πρέπει πρώτα να μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας.
Πολλές φορές ρίχνουμε το φταίξιμο σε μας τους ίδιους για πολλά πράγματα που πήγαν στραβά ή δεν έγιναν έτσι όπως ακριβώς τα σχεδιάσαμε.
Αναζητούμε την τελειότητα και αυτό και δεν είναι εφικτό και δεν είναι απαραίτητο για να είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Μόλις το συνειδητοποιήσουμε θα αρχίσουμε να συγχωρούμε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό τον εαυτό μας για τα μικρά ή τα μεγάλα «λάθη».
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποδεχόμαστε τα πράγματα όπως έρχονται, και να μην προσπαθούμε να τα αλλάξουμε.
Αν είναι να αλλάξουν τότε σίγουρα θα έρθει μια διαφορετική πορεία εκεί ακριβώς που δεν το περιμένουμε, δίχως να χρειαστεί να αγχωθούμε, να κατακρίνουμε τον εαυτό μας ή να τον τιμωρήσουμε.
Γιατί ακόμα και κάποια «λάθη» που γίνονται δεν είναι ακριβώς λάθη. Είναι απλά πράγματα που έπρεπε να γίνουν για να μας οδηγήσουν σε ένα συγκεκριμένο δρόμο με αυτόν τον τρόπο.
Ότι και να μας έκαναν οι άλλοι θα πρέπει να τους συγχωρήσουμε
Το χειρότερο πράγμα να μας έχουν κάνει είναι αναγκαίο για την ψυχική μας υγεία να βρούμε ένα τρόπο να τους συγχωρήσουμε.
Πολλές φορές ακόμα κι αν μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να αποδεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι κάθε στιγμή, είναι δύσκολο να συγχωρέσουμε κάποια άτομα που μας έχουν κάνει κάποια πράγματα στο παρελθόν τα οποία είναι συνδεδεμένα με έντονα συναισθήματα από μεριά μας.
Είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε αυτά τα δυνατά συναισθήματα καθώς σκεφτόμαστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν αυτά τα άτομα δεν είχαν κάνει αυτά τα πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε.
Σκεφτείτε όμως αν αυτά τα άτομα δεν είχαν κάνει αυτά τα πράγματα θα ήσασταν το ίδιο άτομο τώρα; Όχι. Οι καταστάσεις αυτές σας ωρίμασαν και έπαιξαν και αυτές το ρόλο τους για τα άτομα που είστε σήμερα είτε το θέλετε είτε όχι.
Τώρα ήρθε η ώρα να τους συγχωρήσετε και να πάτε παρακάτω. Ότι έγινε έγινε. Θα πρέπει να αποδεχτείτε τώρα αυτά που έγιναν στο παρελθόν και να μην αφήνετε πλέον αυτό το παρελθόν να σας καθορίζει.
Τώρα έχετε την ευκαιρία να γράψετε από την αρχή την ιστορία σας από δω και στο εξής απελευθερωμένοι πλέον από όλο αυτόν τον αρνητισμό του παρελθόντος.
Συγχωρήστε τους. Δεν χρειάζεται να τους βάλετε και πάλι στη ζωή σας αν δεν ταιριάζει η χημεία μας. Απλά συγχωρήστε τους και προχωρήστε παρακάτω.
Πώς θα βρούμε τη δύναμη να συγχωρήσουμε;
Πρέπει να καταλάβουμε πως ο εαυτός μας και η ψυχική μας υγεία κρέμεται από μια κλωστή όσο δεν συγχωρούμε.
Πρέπει να αντιληφθούμε πως όλη αυτή η αρνητικότητα καθορίζει κάθε μας απόφαση, κάθε μας βήμα, κάθε μας επιλογή.
Και θέλετε να παίρνετε αποφάσεις και να κάνετε βήματα μέσα από μια αρνητική στάση ζωής;
Θέλετε να συνεχίσετε να είστε αρνητικοί μέσα σας και να μην μπορείτε να ξεφύγετε από τα αρνητικά πρότυπα που υιοθετείτε καθημερινά είτε το αντιλαμβάνεστε είτε όχι;
Βρείτε τη δύναμη που κρύβεται μέσα σας και κάντε το πρώτο βήμα για να συγχωρήσετε τους άλλους.
Αντιληφθείτε πως εσείς είστε οι δυνατοί και πως όλο αυτό θα σας δυναμώσει ακόμα περισσότερο. Τότε θα καταλάβετε πως η απελευθέρωσή σας είναι μόνο ένα βήμα μακριά.
Η απελευθέρωση
Αμέσως μόλις συγχωρήσουμε, αντιλαμβανόμαστε πως μόλις έφυγε ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας.
Θα αρχίσουμε να νιώθουμε αυτό το ξαλάφρωμα βαθιά μέσα μας.
Επιτέλους θα έχουμε αφήσει χώρο στη θετικότητα να εισβάλει στη ζωή μας, στην ψυχή μας, στις σκέψεις, στις αποφάσεις, στις πράξεις και επιλογές μας.
Δεν θα μας καθορίζει πλέον ένα άτομο, μια αρνητική κατάσταση του παρελθόντος. Αλλά η τωρινή μας δύναμη.
Τολμήστε τη συγχώρεση και δεν θα χάσετε.
Το αντίθετο μάλιστα.
Δεν θα πιστεύετε τη μεταμόρφωση που σας επιφυλάσσει!
Πηγή: http://psychologized.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα
Tweet
Όταν μέσα μας φωλιάζει ο φόβος και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν, τότε η ενέργεια που κυκλοφορεί σε μεσημβρινούς (ποταμούς ενέργειας) μέσα μας μπλοκάρεται με αποτέλεσμα το κάθε όργανο που τροφοδοτείται ενέργεια από τον μεσημβρινό που έχέι το μπλοκάρισμα να χάνει την ενέργεια του και να ασθενεί (α-σθένεια έλλειψη σθένους, έλλειψη ενέργειας). Τα αρνητικά συναισθήματα διαμέσου των τσάκρας επιδρούν στον υποθάλαμο και στη συνέχεια στην υπόφυση και επηρεάζουν πλήρως την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες δηλητηριάζουν όλα τα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας.
Τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα (διαμέσου του τσάκρα του καρδιακού πλέγματος) και κατ’ αυτό τον τρόπο όλοι οι υιοί και τα μικρόβια, καρκινικά κύτταρα που κυκλοφορούν μέσα μας επιτίθενται στον οργανισμό και τον καταβάλουν. Το κυριότερο όμως ο φόβος, η αμφιβολία, η αγωνία και η ανησυχία μας οδηγούν σε μία αμυντική στάση, η οποία μας παρεμποδίζει την αυθόρμητη ροή της νοημοσύνης και έμπνευσης που δεχόμαστε από την Πηγή μας.
Τα αρνητικά συναισθήματα μας δημιουργούνται όταν αμφιβάλλουμε ότι κάποια ανάγκη μας δεν θα πραγματοποιηθεί ή κυρίως φοβάμαι ότι δεν θα πραγματοποιηθεί.
Το κακό με τους ενήλικες είναι ότι κρατάμε το φόβο, το θυμό, μέσα μας, με αποτέλεσμα να σταματάμε τη ροή της ενέργειας μέσα μας, να στέλνουμε μήνυμα στον υποθάλαμο και στη συνέχεια στην υπόφυση να εκκρίνει υπερβολικά ορισμένες ορμόνες που μας καταστρέφουν την υγεία μας, όπως της κορτιζόλης, αδρεναλίνης, ινσουλίνης, χοληστερίνης ή να προκαλούν τη μείωση της θυροξίνης που καταστρέφει κυριολεκτικά το μεταβολισμό μας. Τα συναισθήματα όπως κι όλες οι ανθρώπινες εκδηλώσεις είναι ενέργεια η οποία πάλλεται σε ορισμένες συχνότητες. Είναι ενέργεια που φουντώνει, εξαπλώνεται και πρέπει να την αφήσουμε να ρέει και να φύγει. Είναι ένα κύμα ενέργειας, το όποιο αν το μπλοκάρουμε με το να το κρατήσουμε μέσα μας, μας κάνει τεράστια ζημιά. Αν δείτε τα παιδιά δεν κρατούν αρνητικά συναισθήματα. Παίζουν, θυμώνουν, έπαθα Σκλήρυνση κατά Πλάκας διότι κράτησα μέσα μου το μίσος, το θυμό, τις ενοχές. Η αρνητική ενέργεια των αρνητικών μου συναισθημάτων διαμέσου του 4ου τσάκρα, του τσάκρα της καρδιάς παραπλάνησαν το ανοσοποιητικό μου σύστημα και το έκαναν να βλέπει τμήματα του σώματος μου, σαν εχθρούς του. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος εθίζεται στα αρνητικά συναισθήματα (ενοχή, φόβο..) με την διαδικασία της εκκρίσεως πεπτιδίων και της εισβολής τους στα κύτταρα μας διαμέσου των ανάλογων υποδοχέων.
O Herbert Benson πρόεδρος του Harvard Medical School’s Mind – Body Medical Institute μας λέει ότι σκέψεις γεμάτες φόβο και stress, οδηγούν σε έγκριση στρεσογόνων ορμονών όπως της νορεπινεφρίνης που εμποδίζουν όλες της φυσικές θεραπευτικές δυνάμεις του σώματος μας να δράσουν. Μπορεί οι στρεσογόνες αυτές σκέψεις να μην πραγματοποιηθούν ποτέ, αλλά η ζημιά που προκαλούν είναι η ίδια.
Η κύρια όμως ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια όταν κυριαρχούμαστε από αρνητικές σκέψεις, είναι η κορτιζόλη. Σύμφωνα με τον Dr Bruce McEwen διευθυντή νευροενδοκρινολογίας στο Rockefeller University στο New York University, η έκκριση κορτιζόλης φθείρει τον εγκέφαλο, οδηγεί σε ατροφία τα εγκεφαλικά κύτταρα και προκαλεί απώλεια μνήμης. Επίσης αυξάνει την πίεση αλλά και το σάκχαρο στο αίμα, με αποτέλεσμα την αρτηριοσκλήρυνση και την ανάπτυξη καρδιακών ασθενειών.
Το κυριότερο αρνητικό συναίσθημα είναι ο φόβος. Στο παρακάτω γράφημα βλέπουμε πως αντιδρά το σώμα μας στο φόβο, αντιδρά όπως ακριβώς ένα ελάφι που το κυνηγά να το κατασπαράξει ένα λιοντάρι:
Απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, διότι όλες οι δυνάμεις του σώματος μας πρέπει να επικεντρωθούν στην πάλη ή στη διαφυγή διότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι η επισκεύη του σώματος μας, αλλά η επιβίωση. Δεν θα παθαίναμε ποτέ καρκίνο αν το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν είχε απενεργοποιηθεί από τα αρνητικά μας συναισθήματα.
Η ροή του αίματος μειώνεται από τον εγκέφαλο, με συνέπεια να μειώνεται η ικανότητα αντίληψης μας.
ΟΙ κόρες των ματιών μας διαστέλλονται με αποτέλεσμα, αν όμως διαστέλλονται και συστέλλονται συνεχώς γιατί είμαστε κυριευμένοι από φόβο, τότε τα μάτια μας αποκτούν αυξημένη πίεση και τελικά γλαύκωμα.
Ο θυρεοειδής αδένας ασθενεί, διότι όταν φοβόμαστε σημαίνει ότι κινδυνευουμε να μην έχουμε τροφή, με αποτέλεσμα ο οργανισμός μας να μην μεταβολίζει την τροφή μας, αλλά την αποθηκεύει σε λίπος. Τον μεταβολισμό μας τον ρυθμίζει ο θυρεοειδής με την θυροξίνη που εκκρίνει και για μην μεταβολιστεί σε ενέργεια, ο οργανισμός μας διαταράσσει την λειτουργία του θυρειοειδή.
Η αναπνοή μας γίνεται έντονη όπως τρέχουμε, με αποτέλεσμα έχουμε δύσπνοια και προβλήμα τα αναπνοής όταν διακατεχόμαστε από θλίψη, βέβαια βαθύτερα η θλίψη είναι φόβος.
Για να ξεφύγουμε θα πρέπει η πίεση του αίματος μας ν' ανέβει, αλλά και η καρδιά μας να κτυπήσει πιό γρήγορα, γι' αυτό η καρδιά μας παθαίνει αρρυθμία, διότι κάθε φορά που διακατεχόμαστε κυρίως από υποσυνείδητο φόβο, πρέπει να χτυπά πίο γρήγορα και μετά να σταματά, το ίδιο και η αυξημένη πίεση του αίματος, που η κύρια αιτία της είναι ο υποσυνείδητος φόβος.
Έχουμε προβλήματα στο στομάχι και φουσκώματα, διότι όταν θέλουμε να ξεφύγουμε απενεργοποιείται το πεπτικό σύστημα, το αίμα φεύγει από το στομάχι για να πάει στα άκρα για να διαφύγουμε ή να παλαίψουμε, για να ολοκληρωθεί η πέψη η φύση έχει προβλέψει να εκκρίνονται περισσότερα γαστρικά υγρά, με αποτέλεσμα να φθείρονται και να δημιουργούνται έλκη στα τοιχώματα του στομάχου.
Πάσχουμε από σπαστική κολίτιδα και συχνοουρία, διότι ένα ζώο όταν το κυνηγούν, αδειάζει κόπρανα και ούρα στην προσπάθεια του ν' απαλλαγεί από το πρόσθετο βάρος και να μπορέσει να ξεφύγει από τα δόντια και τα νύχια του λιονταριού.
Ο ύπνος μας διαταράσσεται, δίοτι όταν φοβόμαστε εκκρίνεται κορτιζόλη, με αποτέλεσμα η εκκριση της μελατονίνης που μας βοηθά να κοιμηθούμε απενεργοποιείται, η φύση δεν επιτρέπει σ' ένα ζώο που φοβάται να κοιμηθεί, δίοτι όταν φοβάται σημαίνει ότι κινδυνεύει να το κατασπαράξουν. Για το λόγο αυτό όταν ξεμπλοκάρουμε τους μεσημβρινούς των νεφρών και της ουροδόχου κύστης που αντιπροσωπεύουν το φόβο, μας βοηθά να κοιμηθούμε, διότι απενεργοποιούμε το φόβο και ταυτόχρονα απενεργοποιούμε και την ορμόνη του φόβου που είναι η κορτιζόλη.
Η έκκριση της κορτιζόλης που δημιουργείται από το φόβο, δημιουργεί την έκκριση ινσουλίνης, η γεγονός που καθιστά την ινσουλίνη αναποτελεσματική, διότι εκκρίνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να πάσχει από αντίσταση στην ινσουλίνη που η βασική αιτία του διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ένας ασθενής με Σκλήρυνση κατά πλάκας στην Αμερική συνειδητοποίησε ότι έπαθε αυτή την ασθένεια επειδή ένοιωθε ένα διαρκή φόβο, μια μόνιμη απειλή. Ο διαρκής φόβος του έθετε σε συνεχή συναγερμό τα επινεφρίδια τα οποία ήταν υποχρεωμένα να παράγουν συνεχώς κορτιζόλη και να φθείρουν ανεπανόρθωτα το σώμα του. Περιέγραψε το φόβο του, την διαρκή απειλή που δεχόταν και έθετε σε λειτουργία τα επινεφρίδια, σαν τον συναγερμό που κτυπά όταν η πόρτα παραβιάζεται από διαρρήκτες. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης.
Όπως μας εξηγεί ο Dr Alex Loyd, τα πάντα ελέγχονται από τον μεταιχμιακό ή συναισθηματικό εγκέφαλο και συγκεκριμένα του υποθάλαμου, οποίος ελέγχει τα εξής: 1ον την αρτηριακή πίεση του αίματος, 2ον την θερμοκρασία του σώματος, 3ον την ρύθμιση των υγρών του σώματος μας δια μέσου της δίψας και της λειτουργίας των νεφρών, 4ον την συσταλτικότητα της μήτρας, 5ον την έκκριση γάλακτος από το στήθος, 6ον την συναισθηματική μας διαδικασία, 7ον την αυξητική ορμόνη, 8ον τα επινεφρίδια, 9ον την ορμόνη του θυρεοειδή αδένα και 10ον την λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων.
Η διαδικασία της δημιουργίας κορτιζόλης: ο υποθάλαμος που λαμβάνει σήμα κίνδυνου, διαμέσου του τρίτου ματιού, όταν διακατεχόμαστε από στρες και αρνητικά συναισθήματα, εκκρίνει την ορμόνη CRH (Corticotropin Releasing Hormone), ορμόνη που διεγείρει την υπόφυση για να παράγει την ορμόνη ACTH. Η ορμόνη ACTH (Adrenocorticotropic Hormone), που εκκρίνεται από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης, διεγείρει την έκκριση της κορτιζόλης από τα επινεφρίδια.
Σύμφωνα με την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, η κορτιζόλη αυξάνει το σάκχαρο του αίματος διασπώντας το γλυκογόνο και προωθώντας τη μετατροπή των αμινοξέων σε γλυκόζη στο ήπαρ, διαδικασία που ονομάζεται γλυκονεογένεση. Για το λόγο αυτό η κορτιζόλη είναι μια διαβητογόνος ορμόνη. Από την άλλη πλευρά ενισχύει τον καταβολισμό των πρωτεϊνών. Η μυϊκή μάζα ελαττώνεται, ενώ παρουσιάζεται και οστεοπορωτική δράση. Με την παρουσία της κορτιζόλης, το λίπος έχει την τάση να συγκεντρώνεται στον τράχηλο και τον κορμό. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις. Λόγω κατακράτησης χλωριούχου νατρίου, αυξάνεται και η αρτηριακή πίεση. Όταν υπάρχει υπερέκκριση κορτιζόλης, μπορεί να παρατηρηθούν ψυχικές διαταραχές. Τέλος, η κορτιζόλη μπορεί να προκαλέσει νέος έλκος στο γαστρεντερικό σύστημα ή να αναζωπυρώσει παλαιό έλκος.
Η πίστη μας , καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική απέδειξαν ότι η πίστη μπορεί να εναρμονίσει τη δύναμη του σώματος και της ψυχής μας με την πρόθεσή μας να θεραπευτούμε. Αναλυτικότερα ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A) που καταπολεμά όλους τους ιούς.
Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για 5 λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, ανεβάζοντας με το διαλογισμό τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), που καλλιεργούμε με το διαλογισμό, ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Αντιθέτως, τα αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά του φόβου, του θυμού, του μίσους, που έρχονται στο νου μας, ακόμη και για πέντε λεπτά, είναι ικανά να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α και κατά συνέπεια να μειώσουν σημαντικά, αν όχι να απενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Κάθε φορά που κάνουμε θετικές σκέψεις ή ερμηνεύουμε θετικά μια εμπειρία μας ή συναναστροφή με τους συνανθρώπους μας, το ασυνείδητο γράφει Όφελος-Κέρδος. Η θετική ενέργεια που δημιουργείται τροφοδοτεί όλη μας την ύπαρξη, δίνοντάς μας τη δύναμη να επιτύχουμε σ’ ό,τι επιθυμούμε. Αν κάνουμε αρνητικές σκέψεις ή ερμηνεύσουμε αρνητικά μια εμπειρία μας, δημιουργείται αρνητική ενέργεια που μας μπλοκάρει και δεν μας αφήνει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε, αλλά μας δημιουργεί εσωτερική σύγκρουση, η οποία είναι η κύρια αιτία όλων των θεωρουμένων ανιάτων ασθενειών.
Ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας υποστηρίζει ότι καρκίνο παθαίνουμε όταν έχουμε μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, όταν η ζωή μας είναι ενάντια στο σκοπό της ψυχής, που εκφράζεται με τα συναισθήματά μας, όταν πάμε εντελώς ενάντια στα συναισθήματά μας. Το μόνο πραγματικό συναίσθημα που υπάρχει είναι η αγάπη και όλα τα συναισθήματα και αρετές που πηγάζουν από αυτή όπως η χαρά, η γαλήνη, η αγαλλίαση, ο ομορφιά, ο ενθουσιασμός, η ελπίδα, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη. Όταν διακατεχόμαστε από το φόβο και από τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν όπως είναι ο πανικός, ο θυμός, το μίσος, η οργή, η ζήλια, ο φόβος απώλειας, θανάτου, σημαίνει σίγουρα ότι έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα η αρρώστια θα έλθει για να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και να έλθουμε στο «σωστό δρόμο». Έχω αναφερθεί ξεκάθαρα στη δομή του εγκεφάλου μας όπου όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα ο μεταιχμιακός ή συναισθηματικός εγκέφαλος δίνει εντολή στον ερπετικό ή αυτόνομο νευρικό σύστημα να μπει σε διαδικασία συναγερμού όπου αυξάνει την πίεση του αίματος τον κτύπο της καρδιάς, την αναπνοή, σφίγγει τα δόντια, εκκρίνει γαστρικά υγρά, δημιουργεί σπαστική κίνηση στο έντερο, σφίγγει τους μυς στον αυχένα και στον ώμο. Σε βαθύτερη βέβαια σύγκρουση παραπλανά το ανοσοποιητικό σύστημα το οποίο αντιλαμβάνεται ότι απειλείται από τα ίδια του τα μέλη και επιτίθεται σε αυτά. Υπάρχουν τόσα αυτοάνοσα νοσήματα, όσα είναι και τα όργανα ή μέρη του σώματός μας. Σε ακόμη βαθύτερη σύγκρουση το άτομο παθαίνει καρκίνο. Όταν απαλλαγούμε από το φόβο, όλα διορθώνονται, όλα πάνε τέλεια μέσα μας.
Το EFT μας βοηθά να απελευθερωθούμε από τα αρνητικά συναισθήματα μας, μας βοηθά να αλλάξουμε τα περιοριστκά μας πιστεύω και την ψυχολογική αντιστροφή να θέλουμε να είμαστε άρρωστοι και δυστυχισμένοι. Ο φόβος απόρριψης που μας βάζει σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού, είναι υποσυνείδητός και προέρχεται από τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί στην αμυγδαλή του εγκέφαλού μας (βλέπετε στο γράφημα του εγκεφάλου πιό πάνω) από την σύλληψη μας έως την ηλικία των 5 ετών (κατά την πλειονότητα όμως έως 3 ετών). Ο φόβος απόρριψης είναι η κύρια αιτία του φόβου μας αλλά και του θυμού που δημιουργείται από αυτό. Όταν είμαστε μικροί δεν έχουμε δημιουργήσει πνευματικό εγκέφαλο και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε, κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την αυστηρότητα, την κριτική, την απουσία των δικών μας. Τότε κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές (κριτική, απόρριψη, δυσκολίες στη ζωή) αμέσως φοβόμαστε και μπαίνουμε σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού. Το υποσυνειδητο δεν έχει κρίση είναι σαν το μικρό παιδί που θέλει να ειναι άρρωστο για να τραβήξει την προσοχή των δικών. Αυτό είναι η ψυχολογική αντιστροφή θέλουμε υποσυνείδητα να είμαστε α΄ρρωστοι και δυστυχισμένοι για να έλξουμε την προσοχή των δικών μας, που νομίζουμε ότι μας απέρριψαν.
Γιά να απενεργοποιήσουμε την ψυχολογική μας αντιστροφή (την υποσυνείδητη επιθυμία μας να κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας για ελξουμε την προσοχή των άλλων) κάνουμε μαλάξεις στο σημείο (ST 16) πάνω από το στήθος, λέγοντας παρ’ όλο ότι υποσυνείδητα νοιώθω φόβο απόρριψης και υποσυνείδητα ήθελα να είμαι άρρωστος και δυστυχισμένος για να έλκω την προσοχή των δικών μου που νομίζω ότι με απέρριψαν, από σήμερα επιλέγω ν’ αγαπώ, να εκτιμώ, να αποδέχομαι πλήρως τον εαυτό μου και να επικεντρώνω την συνείδησή μου στην αγάπη, στο φως, το Χριστό. Είμαι φως, είμαι μια ψυχή γεμάτη φως, γεμάτη αγάπη, ο φόβος απόρριψης που από παρανόηση του υποσυνειδήτου του υποσυνειδήτου μου, βίωσα μικρός, σκέπασε την ψυχή μου, την απομόνωσε από την Πηγή μου κι έτσι ξεκομμένος βίωνα μέχρι σήμερα, φόβο, θλίψη, θυμό, ανασφάλεια, ενοχές. Από σήμερα που συνειδητοποίησα ότι όλα τα προβλήματά μου οφείλονται στο φόβο απόρριψης που βίωσα από παρανόηση του υποσυνειδήτου μου βιώνω το φόβο απόρριψης για να απαλλαγώ. Κάνουμε 7-10 κτυπήματα σε όλα τα σημεία που δείχνουμε στο παρακάτω γράφημα, τρείς έως πέντε γύρους επικεντρώνοντας την συνείδηση μας στο φόβο απόρριψης και στο θυμό ή σε οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα θέλουμε να απενεργοποιήσουμε
Ο Γάλλος γιατρός Jean-Jacques Crèvecœur και ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας εξηγούν πως μπορούμε να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές συγκρούσεις:
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τολμάμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους : πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μην τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Να συγχωρούμε, όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα.To παν είναι πως μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Τελικά αν κάπου «πέσαμε έξω» με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Ο ολιστικός γιατρός Dr Bradley Nelson στο βιβλίο του «The Emotion Code» μας εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινέζική ιατρική που η κύρια αιτία όλων των ασθενειών είναι ανισορροπία της ενέργειας στο σώμα μας, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τα περισσότερα από αυτά όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι όπως έχουμε αναφέρει, τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιών το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορά σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και αυτοάνοσα νοσήματα που προαναφέραμε. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα είναι η κύρια αιτία για όλους τους πόνους που υποφέρουν οι άνθρωποι σήμερα με κυρίαρχο τον πονοκέφαλο, τον πόνο στον αυχένα (που βρίσκεται ο ερπετικός εγκέφαλος) τον πόνο στη μέση. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν ανησυχίες, κατάθλιψη, αϋπνίες.
Τι είναι τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα; Είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια. Το σώμα μας έχει πολύ μεγαλύτερη σοφία από το νου μας, θυμάται τα πάντα, βασίζεται στα δεδομένα του υποσυνειδήτου, όπου έχουν καταγραφεί τα πάντα. Πολλοί έχουν ξεχάσει το θυμό που είχαν για κάποιο πρόσωπο, όταν όμως εστιάσουν την προσοχή τους στο πρόσωπο και στο περιστατικό που τους δημιούργησε θυμό και τους κτυπήσουμε κάτω από το στήθος στο δεξί μέρος που είναι πάνω από το συκώτι ή και στο αριστερό που ξεκινά ο μεσημβρινός του συκωτιού, το σημείο αυτό πονά και πονά έως ότου βγάλουν, απεγκλωβίσουν την ενέργεια του θυμού που έχει εγκλωβιστεί σε αυτό το σημείο.
Κάθε αρνητικό συναίσθημα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος μας και δονείται με μια ιδιαίτερη συχνότητα, τα πάντα άλλωστε στο Σύμπαν είναι ενέργεια που δονούνται σε μία ορισμένη συχνότητα. Ενώ δονούνται με την συγκεκριμένη συχνότητα την μεταδίδουν και στους ιστούς που βρίσκονται γύρω από αυτά τα όργανα. Τα αρνητικά συναισθήματα δονούνται με κατώτερες συχνότητες , ενώ τα θετικά με ανώτερες. Όταν έχουμε παγιδευμένα συναισθήματα, έλκουμε συνεχώς τα συναισθήματα αυτά, έλκουμε πρόσωπα και καταστάσεις που θα μας δημιουργήσουν αυτά τα συναισθήματα. Αυτό γίνεται γιατί τα αρνητικά συναισθήματα είναι ενέργεια που πάλλεται και μεταδίδεται στους ιστούς τους σώματος, όταν έχουμε θυμό μέσα μας, θυμώνουμε γρήγορα με κάθε κατάσταση διότι ήδη το σώμα μας δονείται συνεχώς στη συχνότητα του θυμού. Άλλωστε στο Σύμπαν έλκουμε αυτό στο οποίο επικεντρώνουμε τη συνείδηση μας. Όταν έχουμε μέσα μας θυμό, επικεντρώνουμε τη συνείδησή μας στο θυμό και τα κύτταρά μας είναι γεμάτα υποδοχείς θυμού, ο εγκέφαλο μας είναι γεμάτος νευρωνικά δίκτυα θυμού.
O χάρτης του Emotion Code του Bradley Nelson:
Πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά από εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης.
Πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι, από ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα.
Πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο από κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο. Πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή, από θυμό, πικρία, ενοχή, μίσος, μνησικακία., πανικό, κατάθλιψη.
Πρόβλημα στο νεφρά ή στην κύστη από κατάκριση, τρόμο, φόβο.
Πρόβλημα στους αδένες και σεξουαλικά όργανα, από ταπείνωση, ζήλια, πόθο, καταπίεση.
Σύμφωνα με τον χάρτη της συνειδητότητας του διδάκτωρ ψυχιατρικής David R. Hawkins όλα τα αρνητικά πεδία της συνειδητότητας κάτω από 200, δημιουργούν κατάθλιψη, προέρχονται από την πεποίθηση ότι η Πηγή της ευτυχίας μας ευρίσκεται έξω από μας ή ότι έχουμε κάτι κακό μέσα μας ή έχουμε κάνει κάτι κακό και δεν αξίζουμε να μας αγαπήσουμε, δεν αξίζουμε να βιώνουμε την ενότητα τη χαρά.
Αναλυτικότερα σύμφωνα με τον χάρτη της συνειδητότητας του David R. Hawkins όλα τα αρνητικά πεδία της συνειδητότητας που πάλλονται κάτω από 200 παλμούς το δευτερόλεπτο έχουν ως εξης: στους 20 έχουμε την ντροπή που θέλουμε να καταργήσουμε τον εαυτόν μας, στους 30 παλμούς είναι οι ενοχές όπου θέλουμε να κάνουμε κακό στον εαυτό μας, στους 50 απάθεια όπου καταδικάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας, στους 75 νοιώθουμε θλίψη, στους 100 νοιώθουμε ανησυχία και έντονο φόβο, ανησυχία, στους 125 νοιώθουμε στέρηση ανεκπλήρωτη επιθυμία, στους 150 θυμός, μίσος και 175 αδιαφορία, αρρωστημένη περηφάνια.
Συμπέρασμα: Τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι η κύρια αιτία όλων των ασθενειών, της φτώχειας και της μιζέριας που βιώνουμε στη ζωή μας. Θέτουν τον ερπετικό μας εγκέφαλο σε συναγερμό με αποτέλεσμα την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες καταστρέφουν τα κυριότερα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Επίσης ο συναγερμός αυτός απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το πεπτικό μας σύστημα. Διαμέσου δε του τσάκρα της καρδιάς παραπλανά το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλεί όλες τις αυτοάνοσες ασθένειες. Όταν τα αρνητικά συναισθήματα είναι ισχυρά, παγιδεύονται μόνιμα στο σώμα μας σε συγκεκριμένα όργανα, ανάλογα με το συναίσθημα και προκαλούν κατώτερες δονήσεις που έλκουν αρνητικά πρόσωπα και καταστάσεις στη ζωή μας. Ο φόβος μας στην πλειονότητα είναι υποσυνείδητος, ο οποίος προέρχεται από τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί στην αμυγδαλή του εγκεφάλου μας από την σύλληψη μας έως την ηλικία των 5 ετών (κατά την πλειονότητα όμως έως 3 ετών). Ο φόβος απόρριψης είναι η κύρια αιτία του φόβου μας αλλά και του θυμού που δημιουργείται από αυτό. Όταν είμαστε μικροί δεν έχουμε δημιουργήσει πνευματικό εγκέφαλο και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε, κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την αυστηρότητα, την κριτική, την απουσία των δικών μας. Τότε κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές (κριτική, απόρριψη, δυσκολίες στη ζωή) αμέσως φοβόμαστε και μπαίνουμε σε συναγερμό με τη διαδικασία του θυμού. Οι συνέπειες για παράδειγμα του θυμού είναι τραγικές για το σώμα απενεργοποιούμε και παραπλανούμε το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η κύρια αιτία των αυτοάνοσων νοσημάτων (σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσο του Αλτσχάιμερ, Άσθμα, Πάρκινσον, Hashimoto, φλεγμονή στο έντερο, αρθρίτιδες, ψωρίαση, λεύκη, λύκος) είναι ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα παραπλανιέται όταν θυμώνουμε και επιτίθεται στον ίδιο τον οργανισμό μας. Με το θυμό μπλοκάρεται ο μεσημβρινός της χολής με αποτέλεσμα η ενέργεια να μην πηγαίνει στη χολή και να δημιουργούνται πέτρες. Όλα τα προβλήματα στον αυχένα, πονοκέφαλος, στους οσφυϊκούς και ιερούς σπονδύλους στη μέση, στο ισχίο οφείλονται σε μπλοκάρισμα του μεσημβρινού της χολής που δημιουργείται από το θυμό.
Μπλοκάρισμα στο μεσημβρινό του συκωτιού, που προκαλείται από θυμό μας δημιουργεί όλα τα προβλήματα στο ήπαρ (ακόμη και καρκίνο), καθώς πρόβλημα στο θυρεοειδή αδένα, στα ισχία, στα γόνατα κι όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Μπορούμε να απαλλαγούμε από την κατάθλιψη αν μυηθούμε στην αγάπη. Η αγάπη είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο, αλλά χρειάζεται να μυηθεί σε αυτή για να μπορεί να αγαπά και να αγαπιέται.
Μπορούμε όμως να ξαναγεννηθούμε να πετάξουμε από υγεία και χαρά:
1. Αν μυηθούμε στην αγάπη χωρίς όρους, εκεί μπορώ να σας βοηθήσω, στα σεμινάρια μου, ή κι από μακριά παρακολουθώντας τις εκπομπές μου, βλέπετε στα μάτια μου την αγάπη χωρίς όρους, βλέπετε στα μάτια μου τον καθρέφτη του εαυτού σας και τον αγαπάτε.
2. Αν συμμετέχουμε στα μυστήρια και τις τελετές της θρησκείας μας, αν συγχωρούμε τον εαυτόν μας και τους συνανθρώπους μας, ακολουθούμε το Λόγο του Κύριου, ταπεινώνουμε, μειώνουμε το εγώ μας, που είναι το εμπόδιο που μας κόβει την πρόσβαση με την Πηγή, βοηθούμε τους συνανθρώπους μας και όλα τα όντα του σύμπαντος και προσευχόμαστε συνεχώς.
3. Αν απενεργοποιήσουμε την ενέργεια από τα αρνητικά μας συναισθήματα που έχουν συσσωρευτεί μέσα μας, τα οποία δονούνται σε χαμηλές συχνότητες με αποτέλεσμα να μην μας επιτρέπουν να βιώσουμε την αγάπη, η οποία δονείται σε υψηλές δονήσεις.
4. Αν επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητο μας, και έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε αυτό με τα Cds που υπάρχουν στα βιβλία μου και υπάρχουν χιλιάδες που το έχουν πετύχει.
Είμαι δίπλα σας να σας μυήσω στην αγάπη και να βοηθήσω να απαλλαγείτε από τα αρνητικά συναισθήματα και τα περιοριστικά πιστεύω, που είναι τα βαρίδια που μας εμποδίζουν τη ζωή. Με τα βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα» και στο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως» τα οποία σας αλλάζουν πραγματικά τη ζωή, στα βιβλία αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για την απενεργοποίηση των αρνητικών συναισθημάτων όπως: Ξεμπλοκάρισμα μεσημβρινών, EFT, Healing Code, Emotional Code Acupressure, ρεφλεξολογία. Με τα cd που έχουν μέσα μπορείτε να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο σας, να απαλλαγείτε από όλα τα περιοριστικά πιστεύω, που σας προγραμμάτισαν χωρίς να σας ρωτήσουν όταν είσαστε μικροί. Υπάρχει πλήρης διατροφικός οδηγός για κάθε ασθένεια, για μακροζωία και ευεξία, οδηγός παρασκευής φύτρων.
Μεγάλη βοήθεια επίσης θα λάβετε επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα μουwww.afotopoulos.gr όπου θα βρείτε πάρα πολλά νέα άρθρα και όλες τις πρόσφατες εκπομπές μου.
Είμαι πάντα δίπλα σας και στη διάθεση σας για να πετάξουμε από υγεία και χαρά.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ, και να πετάξετε από υγεία και χαρά, θα μυηθείτε στην αγάπη, θα αντιληφθείτε βιωματικά την απελευθέρωση των αρνητικών συναισθημάτων, την απελευθέρωση από το εγώ και θα συνειδητοποιήσετε την πραγματική, πνευματική, απείρων δυνατοτήτων διάσταση σας.
Με άπειρη, χωρίς όρους αγάπη
Αλέξης Φωτόπουλος
Συγγραφέας - Spiritual Healer
τηλ: 6977349766, 210-3387000, Facebook: Αλέξης Φωτόπουλος ή Alexios Fotopoulos-b, ομάδα: "Έτσι Γίνεται το Θαύμα"
Πηγή: http://www.afotopoulos.gr/
Αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας: Αποσαφηνίσεις και προοπτικές
Α. ΖΗΣΗ1, Σ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ
Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Περίληψη
Το συγκεκριμένο άρθρο υποστηρίζει την αναγκαιότητα σχεδιασμού και ενεργοποίησης πολιτικών προαγωγής και αγωγής ψυχικής υγείας σε εθνικό επίπεδο. Μετά την εννοιολογική αποσαφήνιση βασικών όρων, παρουσιάζονται επιχειρήματα που ο πυρήνας τους αφορά στην ανάδειξη τέτοιων πολιτικών ως εργαλείου παρέμβασης για την υγειονομική και ευρύτερα κοινωνική ανάπτυξη, την υψηλή συσχέτιση μεταξύ φτωχής ψυχικής υγείας και οργανικής παθολογίας και τη σύνδεση της ψυχικής υγείας με τη δημόσια υγεία με δεδομένη την υψηλή αύξηση των ψυχικών διαταραχών και ιδιαίτερα της κατάθλιψης. Τέλος, σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις αγωγής ψυχικής υγείας περιγράφεται το περιεχόμενο των παρεμβάσεων προαγωγής ψυχικής υγείας σε τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό.
Εισαγωγή
Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, εξελίξεις όπως η υιοθέτηση του στρατηγικού στόχου από τον Π.Ο.Υ. "Υγεία για όλους μέχρι το 2000" με κεντρικό προσανατολισμό την ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας, η Διακήρυξη της Alma-Ata και ο "Χάρτης της Οτάβα" που θεσμοθέτησε τη πολιτική της προαγωγής υγείας συνέβαλαν ουσιαστικά στην αλλαγή του βιοϊατρικού μοντέλου και στην ανάπτυξη της υγειονομικής φροντίδας που θα λαμβάνει υπόψη της τη σημασία των φυσικών περιβαλλοντικών και ευρύτερων κοινωνικών παραγόντων. Με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ - άρθρο 153- και με τους ανανεωμένους στόχους του Π.Ο.Υ. για τον 21ο αιώνα, οι παρεμβάσεις υγείας που διαμορφώνονται δίνουν προτεραιότητα στους τομείς της προαγωγής υγείας, πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης. Η έμφαση που δόθηκε στην προαγωγή υγείας ως εργαλείου παρέμβασης για τη υγειονομική και ευρύτερα κοινωνική ανάπτυξη αναδεικνύει αναπόφευκτα και το ζήτημα της προαγωγής ψυχικής υγείας στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης της υγείας. Το συγκεκριμένο άρθρο αποσαφηνίζει το περιεχόμενο των παρεμβάσεων προαγωγής ψυχικής υγείας, παρουσιάζει λόγους που καθιστούν αναγκαίο το σχεδιασμό τέτοιων παρεμβάσεων και προτείνει συγκεκριμένες δράσεις για την υλοποίηση τους.
Τι σημαίνει προαγωγή ψυχικής υγείας
Η προαγωγή ψυχικής υγείας αφορά διαδικασίες ενδυνάμωσης της ικανότητας των ατόμων να προσδιορίζουν αυτόνομα τη ζωή τους και να προωθούν την ψυχική τους υγεία. Οι διαδικασίες αυτές αφορούν άτομα και κοινότητες. Οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας εφαρμόζουν στρατηγικές τέτοιες που να ενθαρρύνουν την ύπαρξη υποστηρικτικού περιβάλλοντος και να καλλιεργούν την ικανότητα του ατόμου να ανταποκρίνεται θετικά στις αντίξοες συνθήκες. Οι παρεμβάσεις αυτές χρειάζεται να είναι ευαίσθητες στη πολιτισμική διαφορετικότητα και να προωθούν τις αξίες της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλοεξάρτησης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (Joubert & Raeburn, 1). Θα πρέπει να διευκρινιστεί πως οι παρεμβάσεις αυτές δε ταυτίζονται με την πρόληψη της εμφάνισης των ψυχικών διαταραχών. Η φιλοσοφία και το περιεχόμενο τους επεκτείνονται της πρόληψης και αποβλέπουν στην εξασφάλιση εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέψουν τη θετική προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη του ατόμου (Orley & Weisen, 2).
Τι σημαίνει ψυχική υγεία;
Η έννοια της ψυχικής υγείας είναι αφαιρετική, ευρεία, πολυδιάστατη και υποκειμενική και επομένως δύσκολο να προσδιοριστεί εννοιολογικά. Δεν αναφέρεται μόνο στην απουσία ψυχικής διαταραχής αλλά βασικά στατιστικά της αφορούν: θετική αυτο-εικόνα, ικανότητα αυτό-προσδιορισμού, αίσθημα αυτο-αποτελεσματικότητας και αυτο-ελέγχου, αισιοδοξία, ικανότητα θετικής ανταπόκρισης σε προσκλήσεις της ζωής, ικανότητα να ζητάει κανείς βοήθεια ή υποστήριξη αλλά και να την προσφέρει.
Σύμφωνα με Βρετανικό Κυβερνητικό ορισμό (British Health Education Authority, 3): Η ψυχική υγεία είναι η συναισθηματική και η διανοητική εκείνη κατάσταση που επιτρέπει στα άτομα να χαίρονται τη ζωή και να αντεπεξέρχονται στις απογοητεύσεις αλλά και στις δύσκολες συνθήκες. Είναι το θετικό συναίσθημα της ψυχολογικής ευεξίας και της πίστης μας στη δική μας αξία αλλά και των άλλων.
Γιατί κρίνεται αναγκαία η οργάνωση και η υλοποίηση ενός πλάνου προαγωγής ψυχικής υγείας σε εθνικό επίπεδο;
Η θετική ψυχική υγεία ενισχύει σημαντικά το προσωπικό δυναμικό του ατόμου και τις ικανότητες του να ανταποκρίνεται σε ρόλους και καταστάσεις.
Υπάρχει ένα εκτενές σώμα εμπειρικών ευρημάτων που δείχνει πως οι ενδυναμωμένοι εσωτερικοί πόροι (αίσθημα αυτο-αξίας, αυτο-αποτελεσματικότητας, αυτο-ελέγχου, αυτο-προσδιορισμού και αισιοδοξία) συμβάλλουν σημαντικά στη θετικότερη προσέγγιση της ζωής του ατόμου γενικότερα (Renwick, Brown & Nagler, 4).
H φτωχή ψυχική υγεία αποτελεί παράγοντα επικινδυνότητας για εμφάνιση προβλημάτων στη σωματική υγεία του ατόμου.
Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχει ένας όγκος ερευνών που συσχετίζει το στρες με καρδιαγγειακά νοσήματα (Theorell και συν., 5. Byrne και συν., 6. Siegrest και συν., 7), υψηλότερη επιδεκτικότητα στις λοιμώξεις (Cohen & Williamson, 8), φτωχότερο ανοσοποιητικό σύστημα (Kiecolt-Glaser και συν., 9), καρκίνο (Jones και συν., 10), άσθμα και χρόνιες ασθένειες (Grant και συν., 11)
Ο καθένας μπορεί, κατά τη διάρκεια της ζωής του, να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας. Επομένως, τα θέματα της ψυχικής υγείας αφορούν τον καθένα.
Η επικράτηση της μείζονος κατάθλιψης είναι μια από τις υψηλότερες όλων των διαταραχών - όχι μόνο των ψυχικών- (Kαton, 12. 13) ενώ παγκοσμίως αναμένεται να αυξηθεί (Klerman & Wessman, 14).
Πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη στις Η.Π.Α. έδειξε πως 17% των ενηλίκων κάποια στιγμή της ζωής τους έρχονται αντιμέτωποι με την κατάθλιψη (Kessler και συν., 15) ενώ οι γυναίκες εμφανίζουν κατάθλιψη σε διπλάσιο ποσοστό σε σύγκριση με τους άνδρες. Η πιθανότητα για να ακολουθήσει ένα άλλο επεισόδιο μείζονος κατάθλιψης είναι 50% μετά το πρώτο επεισόδιο, 70% μετά το δεύτερο, και 90% μετά το τρίτο (Depression Guideline Panel, 16). Εκτιμάται πως μέχρι το 2020, η κατάθλιψη θα αποτελέσει το δεύτερο σημαντικότερο λόγο αναπηρίας στον κόσμο (Murray & Lopez, 17). Είναι ενδιαφέρον πως ψυχιατρικοί νοσηλευόμενοι με διάγνωση την κατάθλιψη και ιστορικό σοβαρής ασθένειας βίωσαν την κατάθλιψη περισσότερο οδυνηρή σε σύγκριση με την οργανική ασθένεια (Osmond και συν., 18).
Ελάχιστη σημασία έχει δοθεί σε θέματα προαγωγής ψυχικής υγείας
Παρά τις σχετικά πετυχημένες κοινωνικές καμπάνιες - μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, βελτίωση διατροφικών συνηθειών, πρόληψη για το AIDS, μείωση καπνίσματος (Rogers, 19), πολύ μικρή είναι η έμφαση που έχει δοθεί σε θέματα προαγωγής ψυχικής υγείας.
Εκτός από τις παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας, εξίσου σημαντικό είναι να οργανωθούν και να υλοποιηθούν παρεμβάσεις αγωγής ψυχικής υγείας με στόχο την αποκατάσταση διαστρεβλωμένων αντιλήψεων για τα άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνιες και σοβαρές ψυχιατρικές δυσκολίες. Συγκεκριμένα:
(α) Τα άτομα με σοβαρές και επίμονες ψυχικές διαταραχές, όπως και οι οικογένειες τους είναι αντιμέτωπα με το στίγμα και τις κοινωνικές διακρίσεις.
Πρόσφατη ελληνική ανασκόπηση (Ζήση, 20) έχει δείξει πως η διαμόρφωση στάσεων της κοινότητας απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες είναι μια διαδικασία σύνθετη που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως: α)χαρακτηριστικά των απαντώντων της κοινότητας, β)χαρακτηριστικά των ίδιων των πασχόντων, και γ)χαρακτηριστικά των συνθηκών αλληλεπίδρασης. Παρά την αντιφατικότητα των εμπειρικών ευρημάτων, οι λεκτικά εκφραζόμενες στάσεις μειώνουν το θετικό τους περιεχόμενο όταν οι συνθήκες αλληλεπίδρασης (μεταξύ κοινότητας και ψυχικά πασχόντων) ξεπερνούν τις απλές και επιφανειακές συναλλαγές. Σε γενικές γραμμές, τα άτομα με χρόνια και σοβαρή ψυχική διαταραχή είναι εκτεθειμένα στο στίγμα και τις κοινωνικές διακρίσεις, όπως και οι οικογένειες τους (Lefley, 21). Οι ψυχικά πάσχοντες, λόγω στίγματος, δυσκολεύονται σημαντικά στην εύρεση στέγης (Page,22) και εργασίας (Farina και συν., 23) και επιπλέον λαμβάνουν άνιση μεταχείριση στην παροχή υπηρεσιών υγείας (Read & Baker, 24).
(β) To στίγμα και οι κοινωνικές διακρίσεις είναι απειλητικές για την ψυχική υγεία καθώς έχουν αρνητικές επιδράσεις στην πρόγνωση της ψυχικής διαταραχής.
Η εμπειρία του στίγματος από τους ψυχικά πάσχοντες έχει βρεθεί να συσχετίζεται με αρνητικά αισθήματα, όπως θλίψη, άγχος, συγκεχυμένη σκέψη, περιορισμένες κοινωνικές σχέσεις και χαμηλή ικανοποίηση με τη ζωή (Link και συν., 25. Markowitz και συν., 26). Οικογένειες ψυχικά πασχόντων ανέφεραν ως αρνητικές επιπτώσεις του στίγματος για τους ψυχικά πάσχοντες: τη χαμηλή αυτο-εικόνα, δυσκολίες στη δημιουργία και διατήρηση διαπροσωπικών σχέσεων, δυσκολίες στην εύρεση εργασίας και άρνηση αποδοχής του ψυχιατρικού προβλήματος. Ως αρνητικές επιδράσεις για την οικογένεια (λόγω στίγματος) αναφέρθηκαν οι κακές ενδο-οικογενειακές σχέσεις και η χαμηλή αυτό-εικόνα (Wahl & Harman, 27).
Τι είδους παρεμβάσεις μπορούν να σχεδιαστούν με στόχο την αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας;
Οι παρεμβάσεις με στόχο την αγωγή ψυχικής υγείας κατά κύριο λόγο αποβλέπουν: α) στην καταστολή των αρνητικών κοινωνικών αντιδράσεων, του στίγματος και των αρνητικών στερεοτύπων που συνοδεύουν τις ψυχικές διαταραχές ώστε να περιοριστούν μηχανισμοί αποκλεισμού και κοινωνικής διάκρισης σε βάρος των ψυχικά πασχόντων, και β) στην αύξηση της ευαισθησίας και της ενημέρωσης του γενικού πληθυσμού αλλά και των ειδικών κοινωνικών ομάδων με πολλαπλασιαστική επίδραση (πχ. δημοσιογράφοι)σε θέματα ψυχικών διαταραχών, υπηρεσιών ψυχικής υγείας και γενικότερα αναζήτησης βοήθειας. Οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να υλοποιηθούν με την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των Μ.Μ.Ε., την οργάνωση happenings και την εμπλοκή των ίδιων των ψυχικά πασχόντων και των οικογενειών τους.
Συγκεκριμένα, η οργάνωση σε εθνικό επίπεδο κοινωνικής καμπάνιας με στόχο την καταστολή μύθων που πλαισιώνουν την ψυχική διαταραχή (πχ. άτομα με ψυχικές διαταραχές είναι βίαια) (τηλεοπτικά σποτς, αφίσες), η λειτουργία κινητών μονάδων ενημέρωσης με ειδικά έντυπα τα οποία μπορούν άτομα με ψυχιατρικό ιστορικό και οι οικογένειες τους να προωθούν, η δημόσια εξομολόγηση προσωπικών εμπειριών από σημαίνοντα πρόσωπα και η διοργάνωση εναλλακτικών συνεδρίων από τους ίδιους τους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας μπορούν να αποτελέσουν δράσεις αγωγής του γενικού πληθυσμού σε θέματα ψυχικής υγείας.
Οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό. Σ' ατομικό, οι παρεμβάσεις αποβλέπουν στην προώθηση της θετικής ψυχικής υγείας του ατόμου μέσα από την ενίσχυση και την ενδυνάμωση των εσωτερικών του πόρων (αυτο-αποτελεσματικότητα, αυτο-εικόνα, αίσθημα ελέγχου), των ικανοτήτων, των δεξιοτήτων και των δυνατοτήτων του προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στις αντιξοότητες της ζωής, στο στρες της καθημερινότητας και σε κρίσιμα συμβάντα. Θετική ψυχική υγεία σε ατομικό επίπεδο σημαίνει ότι μπορώ να ανταποκριθώ στις προκλήσεις της ζωής υιοθετώντας μα θετική προσέγγιση. Ένα εκτενές σώμα εμπειρικών ευρημάτων έχει δείξει πως τα άτομα με θετική αυτο-εικόνα, αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητας και ελέγχου απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα ζωής (Zissi και συν., 28). Σε επίπεδο κοινότητας, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν την καλλιέργεια και την ανάπτυξη δικτύων κοινωνικής υποστήριξης και αλληλεγγύης αποβλέποντας στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, στην ενεργοποίηση των πολιτών και την προώθηση της συλλογικής δράσης για την καλύτερη προάσπιση και διεκδίκηση κοινωνικών αιτημάτων. Τα εμπειρικά ευρήματα δείχνουν πως οι κοινότητες με υψηλή εισοδηματική ανισότητα, με χαλαρούς ή ανύπαρκτους δεσμούς κοινωνικής συνοχής χαρακτηρίζονται από υψηλή εγκληματικότητα και θνησιμότητα. Αντίθετα, κοινότητες με υψηλή κοινωνική συνοχή και υψηλή συμμετοχικότητα σε συλλογικές δράσεις αναφέρονται με καλύτερα επίπεδα υγείας (Marmot & Wilkinson, 29). Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική συνοχή προωθεί την υγεία και την ψυχική υγεία των μελών μιας κοινότητας ενδυναμωμένης. Σε ευρύτερο επίπεδο κοινωνίας, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας αποβλέπουν από τη μια στην άμβλυνση των μηχανισμών εκείνων που λειτουργούν επιβαρυντικά περιθωρωποιώντας συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, και από την άλλη στη δημιουργία των συνθηκών εκείνων που να ευνοούν την επανένταξη κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων (πχ. ψυχικά πάσχοντες, ανήλικοι παραβάτες) όπως και την εξίσωση ευκαιριών σε κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση (πχ. γυναίκες, άτομα με αναπηρίες).
Οι δράσεις που μπορούν να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν σε ατομικό επίπεδο προαγωγής ψυχικής υγείας αφορούν τη συγκεκριμενοποίηση ομάδων με ιδιαίτερες ανάγκες για ενδυνάμωση των εσωτερικών τους πόρων, όπως έφηβοι, άνεργοι, νέες μητέρες. Οι έφηβοι αντιμέτωποι με κρίσιμες αλλαγές, αβεβαιότητα, χαμηλή αυτο-εικόνα και υψηλό στρες έχουν βρεθεί σημαντικά να ωφελούνται από παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας οργανωμένες μέσα στο σχολείο με στόχο την ενδυνάμωση των προσωπικών και κοινωνικών τους δεξιοτήτων και στη δημιουργία υποστηρικτικών περιβαλλοντικών συνθηκών (Durlak & Wells, 30). Όσον αφορά παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας σε επίπεδο κοινότητας, η δημιουργία θεσμών όπως "τα συμβούλια της γειτονιάς" και η παροχή υποστήριξης σε άτομα με υψηλή κοινωνική ευαλωτότητα από ομάδες εμψυχωτών μπορούν σημαντικά να συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των πολιτών και στην ενίσχυση των εσωτερικών πόρων σε άτομα που βρίσκονται σε κοινωνικά ευάλωτη θέση. Τέλος, οι παρεμβάσεις προαγωγής ψυχικής υγείας σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο αφορούν σε σημαντικό βαθμό τις ίσες ευκαιρίες και συνθήκες σε κοινωνικές ομάδες με διαφορετικό κοινωνικό, πολιτισμικό κεφάλαιο που να είναι εκτεθειμένες σε διαφορετικές κοινωνικές πιέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που είναι αντιμέτωπες με μια πολλαπλότητα ρόλων -επαγγελματικό, ανατροφή παιδιών, φροντιστή και οικιακά- είναι αυτονόητα εκτεθειμένες με άνισες ευκαιρίες επαγγελματικής απασχόλησης. Η δημιουργία κοινοτικά προσανατολισμένων δομών και υπηρεσιών ("βοήθεια στο σπίτι") που να παρέχουν διευκολύνσεις με τη φροντίδα των παιδιών ή ατόμων που οι γυναίκες έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους (πχ. υπερήλικες) θα μπορούσαν σημαντικά να συμβάλλουν στην εξίσωση των ευκαιριών απασχόλησης μεταξύ των δυο φύλων.
Οι παραπάνω παρεμβάσεις είναι μόνο ενδεικτικές, εκείνο που έχει σημασία να τονιστεί είναι πως είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί στη χώρα μας παράλληλα με παρεμβάσεις αγωγής και προαγωγής υγείας ένα είδος σχεδιασμού και οργάνωσης δράσεων με στόχο την αγωγή και προαγωγή ψυχικής υγείας και στα τρία επίπεδα: ατομικό, κοινοτικό και κοινωνικό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
British Health Education Authority. Positive Steps 2000: Surviving the New Millennium, 1999.
Byrne D.G. Whyte H.M. Butler K.L. Illness behavior and out come following survived myocardial infraction: A prospective study. J of Psychosomatic Res, 1981, 25:97-107
Cohen S. Williamson G.M. Stress and infectious disease in humans. Psych Bull, 1991, 109: 5-24.
Depression Guideline Panel Depression in Primary Care: Detection, diagnosis and treatment. Quick Reference Guide For Clinicians. Rockville,MD, Department of Health and Human Services, Public Health Service, 1993.
Durlak J.A. Wells A.M. Primary prevention mental health programs for children and adolesvences: A meta-analytic review. J of Com Psycho, 1997, 25:155-152.
Farina A. Felner R. Boudreau L. Relations of workers to male and female mental patient job applicants. J of Cons & Clin Psych, 1973, 41:363-372.
Grant I. Brown G.W. Harris T. et al. Severely threatening events and marked life difficulties preceding onset on exacerbation of multiple-sclerosis. J of Neurology, Neurosurgery & Psych, 1989, 51: 143-148.
Jones D.R. Goldblatt P.O. & Leon D.A. Bereavement and cancer: Some data on deaths of spouses from the longitudinal study of office of population census and surveys. Br Med J 1984, 239:461-464.
Joubert N, Raeburn J: Mental health promotion: People, power and passion. Inter J of Mental Health Prom 1998, Inaugural issue: 15-22.
Katon W. Depression: Somatic symptoms and medical disorders in primary care. Comprehensive Psych, 1982, 23:274-284.
Katon W. The epidemiology of depression in medical care. Inter J of Psych & Med, 1987: 17, 93-112.
Kessler M. & Goldston S.E. (Eds.) A Decade of Progress in Primary Prevention. University of Press of New England, Hanover, 1986.
Kiecolt-Glaser J.K. Kennedy S. Malkoff S. Fisher L. et al. Marital discord and immunity in males. Psychosomatic Med, 1998, 50:213-229.
Klerman G.L. Weissman M.M. Increasing rates of depression. J of the Am Med Ass, 1989, 261: 2229-2235.
Lefley H.P. Aging parents as caregivers of mentally ill adult children: An emerging social problem. Hosp & Comm Phych 1987, 38:1063-1070.
Link B.G. Cullen F.T. Frank J. et al. The social rejection of former mental patients:Understanding why labels matter. Am J of Soc 1987, 92: 1461-1500.
Markowitz F.E. The effects of stigma on the psychological well-being and life satisfaction of persons with mental illness. J of Health and Soc Beh, 1998, 39:335-347.
Marmot M. & Wilkinson R.G. (Eds.) Social Determinants of Health. Oxford University Press, London. 1999.
Murray C.J.L. Lopez A.D. The Global Burden of Disease. Summary. Harvard University Press, Boston, 1996.
Orley J. Weisen R.B. Mental health promotion: What it is and what it is not. Inter J of Mental Health Prom 1998, Inaugural issue: 41-44.
Osmond H. Mullaly R. Bisbee C. The pain of depression compared with physical pain. The Practitioner, 1984, 228.
Page S. Effects of the mental illness label in attempts to obtain accommodation. Can J of Beh Science, 1977, 25:242-245.
Read J. Baker S. Not just Sticks and Stones: A survey of stigma, taboos and discrimination experienced by people with mental health problems. Mind, London, 1996.
Renwick R. Brown I. Nagler M. (Eds.): Quality of life in Health Promotion and Rehabilitation: Conceptual Approaches, Issues and Applications. Sage, London, 1996.
Rogers E.M. Diffusion of Innovations. Free Press, New Work, 1995.
Siegrist J. Dittman K.H. Rittner K. et al. The social context of active distress in patients with early myocardial infarction. Soc Science & Med, 1982, 16:443-454.
Theorell T. Lind E. Folderus B. The relationship of disturbing life changes and emotions to the early development of myocardial infarction and some other serious illnesses. Inter J of Epid, 1975, 4:281-293.
Wahl O.F. Harman C.R. Family views of stigma. Schizo Bull, 1989, 15:131-139.
Ζήση Α. Αντιλήψεις και στάσεις της κοινότητας απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες και την ψυχική διαταραχή: Ανασκόπηση εμπειρικών ευρημάτων και μεθοδολογικά ζητήματα. Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 2000, 103: 131-164.
Zissi A. Barry M.M. Cochrane R. A mediational model of quality of life for individuals with severe mental health problems. Psycho Med, 1998, 28: 1221-1230.
Πηγή: http://www.encephalos.gr/
Θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης
Αντιμετωπίζοντας τις κρίσεις στην Οικογένεια
Η Αγκαλιά Αγάπης είναι μια Βιωματική Θεραπεία που βοηθάει να απελευθερώσουμε τα συναισθήματα μας, να βελτιώσουμε τις σχέσεις με τον εαυτό μας, με τα παιδιά, τους γονείς μας αλλά και τους ανθρώπους που μας περιβάλουν σε κάθε χώρο καθημερινά.
ΘΥΜΟΣ- ΘΛΙΨΗ- ΨΥΧΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ μπορούν να οδηγηθούν και να μετουσιωθούν στην Απόλυτη Αγάπη, ενώ οι βιωματικές ασκήσεις βοηθάνε στην αυτοβελτίωση - και την παρατήρηση του εαυτού μας με αποτέλεσμα την εξέλιξη...
Όταν οι οικογενειακές σχέσεις ( ζευγαριού ,γονέα παιδιού, ενηλίκου και ανηλίκου),έχουν πληγεί χωρίς να έχουν καταφέρει την Συμφιλίωση με τον διάλογο τότε η θεραπεία της Αγκαλιά Αγάπης δίνει την ευκαιρία της Συναισθηματικής Αντιπαράθεσης χωρίς λεκτική και σωματική Βία – άλλά εκφράζοντας τον πόνο τους καρδιά με καρδιά, πρόσωπο με πρόσωπο.
Μέσα σε μια σφιχτή αγκαλιά οι άνθρωποι μπορούν να αντιλαμβάνονται και να εκφράζουν τα συναισθήματα τους , χωρίς να υπάρχει η τάση φυγής ή απέχθειας.
Η θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης με σωστή καθοδήγηση δίνει τον χρόνο στην σχέση και δημιουργεί το αίσθημα Ασφάλειας. Στην σημερινή εποχή κάθε άλλο παρά ασφάλεια μπορούν να νοιώθουν τα παιδιά( αλλά και τα ζευγάρια) όταν οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται και να <<παρκάρουν>> τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς, νταντάδες, που εκεί δεν μπορούν να εκφράσουν το θυμό τους (στους ξένους ανθρώπους), και τιμωρούνται με απομόνωση εάν κλαίνε, όταν αναζητούν την αγάπης.
Τα προηγούμενα χρόνια μέσα στην οικογένεια υπήρχε και η φροντίδα από την γιαγιά και τον παππού – αυτή η σχέση δημιουργούσε αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά, ήταν τα γνώριμα πρόσωπα- η συνέχεια των γονιών . Το παιδί μπορούσε να εμπιστευτεί τον παππού και την γιαγιά, να αναζητήσει την μητέρα του , να κλάψει, να θυμώσει και να βρει μια ζεστή ΑΓΚΑΛΙΆ ΑΓΑΠΗΣ.
Τα παλαιότερα χρόνια επίσης κρατούσαν συνεχώς τα παιδιά τα πρώτα 2-3 χρόνια στην αγκαλιά τους, κι αυτά ένοιωθαν την ασφάλεια και την σιγουριά. Ακόμη κι όταν έκλαιγαν ή θύμωναν αντίκριζαν μια αγκαλιά που εκεί μέσα μπορούσαν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους χωρίς να νοιώσουν την απόρριψη ή τη τιμωρία για αυτό που αισθάνονται.
Η θεραπευτική Αγκαλιά Αγάπης μπορεί να διδάξει στους γονείς αλλά και τους παιδαγωγούς (νηπιαγωγούς, δασκάλους αλλά και όσους ασχολούνται με τα παιδιά)καθημερινούς τρόπους επαναφοράς όταν τα παιδιά θυμώνουν, κλαίνε, φωνάζουν, χτυπάνε άλλα παιδιά και αντιμετωπίζουν με τον πανικό και την τιμωρία τις παιδικές συναισθηματικές αντιδράσεις.
Σκοπός της Θεραπευτικής Αγκαλιάς είναι η συμφιλίωση.
Οι άνθρωποι πρέπει να εκφράζουν τον πόνο τους και τον θυμό τους στα αγαπημένα τους πρόσωπα να έρχονται σε Συναισθηματική αντιπαράθεση και να μην αποχωρίζονται ο ένας άλλον μέχρι να κυλήσει η Αγάπη και πάλι στις Καρδιές τους μέσα σε μια Θρεπτική Αγκαλιά.
Αυτή την εποχή που διανύουμε είναι σημαντικό οι άνθρωποι να έρθουν περισσότερο κοντά ο ένας στον άλλον χωρίς ανταλλάγματα υλικά ή συναισθηματικά.
Η Αγκαλιά Αγάπης είναι ο τρόπος της Επανασύνδεσης των σχέσεων και της Αγάπης άνευ όρων για να νοιώσει ο καθένας μας την Συναισθηματική Δύναμη και να Αντέξει τις Δυσκολίες της Ζωής.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Η Συναισθηματική Αντιπαράθεση πρέπει να έχει διαδεχτεί την Συμφιλίωση και η Αγάπη να ρέει στις καρδιές πριν δύσει ο ήλιος.
Μαρία Μουσούρη
Σύμβουλος Αγκαλιάς Αγάπης
Εναλλακτικές Ψυχοσωματικές Θεραπείες
Πηγή: http://www.drosostalida.com/
Η αναγκαιότητα της συγχώρεσης
Πόσο αναγκαία άραγε είναι η συγχώρεση;
Είναι απλό. Όσο διατηρούμε έχθρες, κόντρες, μίση, νεύρα και θυμό για κάποιον άλλον ή ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε δεν είμαστε πραγματικά ελεύθεροι να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
Μπορεί να νομίζουμε πως συνεχίζουμε, αλλά τελικά όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μας κρατάνε πίσω και μας δηλητηριάζουμε μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.
Μόνο όταν απελευθερωθούμε μέσω της συγχώρεσης θα μπορέσουμε να αποβάλουμε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα από μέσα μας και να αφήσουμε χώρο για τη θετικότητα να εισβάλει και να καταλάβει το σώμα και το πνεύμα μας.
Ξεκινάμε πρώτα από εμάς
Για να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους, πρέπει πρώτα να μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας.
Πολλές φορές ρίχνουμε το φταίξιμο σε μας τους ίδιους για πολλά πράγματα που πήγαν στραβά ή δεν έγιναν έτσι όπως ακριβώς τα σχεδιάσαμε.
Αναζητούμε την τελειότητα και αυτό και δεν είναι εφικτό και δεν είναι απαραίτητο για να είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Μόλις το συνειδητοποιήσουμε θα αρχίσουμε να συγχωρούμε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό τον εαυτό μας για τα μικρά ή τα μεγάλα «λάθη».
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποδεχόμαστε τα πράγματα όπως έρχονται, και να μην προσπαθούμε να τα αλλάξουμε.
Αν είναι να αλλάξουν τότε σίγουρα θα έρθει μια διαφορετική πορεία εκεί ακριβώς που δεν το περιμένουμε, δίχως να χρειαστεί να αγχωθούμε, να κατακρίνουμε τον εαυτό μας ή να τον τιμωρήσουμε.
Γιατί ακόμα και κάποια «λάθη» που γίνονται δεν είναι ακριβώς λάθη. Είναι απλά πράγματα που έπρεπε να γίνουν για να μας οδηγήσουν σε ένα συγκεκριμένο δρόμο με αυτόν τον τρόπο.
Ότι και να μας έκαναν οι άλλοι θα πρέπει να τους συγχωρήσουμε
Το χειρότερο πράγμα να μας έχουν κάνει είναι αναγκαίο για την ψυχική μας υγεία να βρούμε ένα τρόπο να τους συγχωρήσουμε.
Πολλές φορές ακόμα κι αν μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να αποδεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι κάθε στιγμή, είναι δύσκολο να συγχωρέσουμε κάποια άτομα που μας έχουν κάνει κάποια πράγματα στο παρελθόν τα οποία είναι συνδεδεμένα με έντονα συναισθήματα από μεριά μας.
Είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε αυτά τα δυνατά συναισθήματα καθώς σκεφτόμαστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν αυτά τα άτομα δεν είχαν κάνει αυτά τα πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε.
Σκεφτείτε όμως αν αυτά τα άτομα δεν είχαν κάνει αυτά τα πράγματα θα ήσασταν το ίδιο άτομο τώρα; Όχι. Οι καταστάσεις αυτές σας ωρίμασαν και έπαιξαν και αυτές το ρόλο τους για τα άτομα που είστε σήμερα είτε το θέλετε είτε όχι.
Τώρα ήρθε η ώρα να τους συγχωρήσετε και να πάτε παρακάτω. Ότι έγινε έγινε. Θα πρέπει να αποδεχτείτε τώρα αυτά που έγιναν στο παρελθόν και να μην αφήνετε πλέον αυτό το παρελθόν να σας καθορίζει.
Τώρα έχετε την ευκαιρία να γράψετε από την αρχή την ιστορία σας από δω και στο εξής απελευθερωμένοι πλέον από όλο αυτόν τον αρνητισμό του παρελθόντος.
Συγχωρήστε τους. Δεν χρειάζεται να τους βάλετε και πάλι στη ζωή σας αν δεν ταιριάζει η χημεία μας. Απλά συγχωρήστε τους και προχωρήστε παρακάτω.
Πώς θα βρούμε τη δύναμη να συγχωρήσουμε;
Πρέπει να καταλάβουμε πως ο εαυτός μας και η ψυχική μας υγεία κρέμεται από μια κλωστή όσο δεν συγχωρούμε.
Πρέπει να αντιληφθούμε πως όλη αυτή η αρνητικότητα καθορίζει κάθε μας απόφαση, κάθε μας βήμα, κάθε μας επιλογή.
Και θέλετε να παίρνετε αποφάσεις και να κάνετε βήματα μέσα από μια αρνητική στάση ζωής;
Θέλετε να συνεχίσετε να είστε αρνητικοί μέσα σας και να μην μπορείτε να ξεφύγετε από τα αρνητικά πρότυπα που υιοθετείτε καθημερινά είτε το αντιλαμβάνεστε είτε όχι;
Βρείτε τη δύναμη που κρύβεται μέσα σας και κάντε το πρώτο βήμα για να συγχωρήσετε τους άλλους.
Αντιληφθείτε πως εσείς είστε οι δυνατοί και πως όλο αυτό θα σας δυναμώσει ακόμα περισσότερο. Τότε θα καταλάβετε πως η απελευθέρωσή σας είναι μόνο ένα βήμα μακριά.
Η απελευθέρωση
Αμέσως μόλις συγχωρήσουμε, αντιλαμβανόμαστε πως μόλις έφυγε ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας.
Θα αρχίσουμε να νιώθουμε αυτό το ξαλάφρωμα βαθιά μέσα μας.
Επιτέλους θα έχουμε αφήσει χώρο στη θετικότητα να εισβάλει στη ζωή μας, στην ψυχή μας, στις σκέψεις, στις αποφάσεις, στις πράξεις και επιλογές μας.
Δεν θα μας καθορίζει πλέον ένα άτομο, μια αρνητική κατάσταση του παρελθόντος. Αλλά η τωρινή μας δύναμη.
Τολμήστε τη συγχώρεση και δεν θα χάσετε.
Το αντίθετο μάλιστα.
Δεν θα πιστεύετε τη μεταμόρφωση που σας επιφυλάσσει!
Πηγή: http://psychologized.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου